Frisse Kijk, geschreven door Marja Verschoor- Meijers is de titel van een werkboek-
een prikkelend en praktisch werkboek over het christelijk geloof- zo staat het beschreven op de kaft.
Elke woensdagavond ( waar mogelijk) samen met een aantal geïnteresseerden discussiëren wij de punten, vragen, opmerkingen en onderwerpen die in dit werkboek staan beschreven. Het is een zeer geëmailleerd gezelschap, van mannen en vrouwen uit allerlei geloofsovertuigingen en van alle leeftijden. Een 10-tal personen als ik goed optel. We zijn niet allemaal aanwezig elke week, maar over het algemeen is dit een vast groepje. We komen al een aantal jaren bij-een om boeken te bespreken. Christelijke boeken waarin wij onderwerpen ter discussie stellen, van gedachten wisselen en op een andere manier kunnen kijken naar meningen en opvattingen van anderen. Ik vind het een waardevol aanvulling op mijn geloofsreis en ben blij om hieraan mee te kunnen doen.
Gisteravond, achter in de tuin genieten van de warmte, waren wij bezig met hoofdstuk 6: Bezit van de zaak! Het ging over
hebbes dingen, over
(on)tevredenheid, over
wensen en dromen, over
nodig of
overbodig. Het ging over onze
consumptie-en wegwerpmaatschappij. Maar vooral ging het over een leegte vullen.
Een vraag was:
Zou jij jezelf bezitterig noemen? Waar besteed je het meeste tijd en geld aan en haal je voldoening uit die dingen?
Ga daar maar eens over nadenken! Zijn wij tevreden met weinig? Ik stel die vraag bewust want het boeit mij hoe mensen anders denken! Zo divers als onze maatschappij is- zo divers ook de denkwijze en levensopvattingen die er op na gehouden worden.
Hoe makkelijk of moeilijk is het om heel analytisch naar zelf te kijken. De spiegel voor te houden. Ik de kasten te kijken en analyseren,
waarom heb ik dit of dat gekocht? Wat is
nodig? Ik kan meestal wel uitleggen waarom ik iets gekocht heb- maar aantonen dat het een NOODZAAK was? Dan schiet ik weleens tekort.
Mijn vader zei " als je het mee mocht nemen ( naar de hemel) dan had God binnenzakken gemaakt in ons lichaam". Toen een groot deel van de bevolking nog naar de kerk ging ( geeft niet welke denominatie) hield men zich aan giften. Ja, 10% werd er gevraagd. Tien procent van je inkomsten afgeven aan de kerk zodat men daar goed werk mee kon verrichten. Je hoeft me niet te overtuigen dat het altijd goed of niet goed ging. Het was gewoon zo.
Tegenwoordig, niet alleen door de krimpende aantal kerkgangers, is het geven van 10% van je loon gezien als een last, als een onmogelijkheid. We '
kunnen het niet missen'. Alles is zo duur geworden.
Nogmaals, we geven ons geld uit aan wat we denken nodig te hebben. Hoeveel % geven we uit aan dingen die, na het aanschaffen ervan, eigenlijk er niet meer toe doen? Die achterin de kast of la terecht zijn gekomen omdat ze toch niet dat '
voldaan gevoel' hebben afgegeven toen we het nog '
begeerde'? Hebben we echt bij elk stuk kleding bijpassende schoenen nodig, tasje en sierraden? Hoeveel 'thema's van sierspullen' staan opgeborgen in de kast, kelder of zolder?
Hoeveel zouden wij maandelijks overhouden als we nog kritischer keken naar ons koopgedrag. Zouden wij meer in staat zijn om wat boodschappen bij de voedselbank te brengen?
Deze BLOG is net als het boek, bedoelt om te prikkelen. Om een Frisse Kijk te nemen in ons hart en in de kasten en laatjes. Kijken of er iemand is, die net als ik, hierdoor wat eerlijker voor de spiegel kan staan. Zonder schuldgevoel kan zeggen-
hee, het kan ook anders. Wat is GELUKKIG zijn eigenlijk en hoe doen we dat?
Ik ga mijn kasten eens goed nakijken, ontruimen en opruimen. Misschien kan ik wat geld terug verdienen en toch nog een gift geven aan een goed doel. Beter besteed en een meer voldaan gevoel aan overhouden.
Heeft u een plekje nodig voor een paar extra €'s?
klik hier! Ik verzeker u dat ze goed gebruikt zullen worden.
Bedankt voor het lezen. Veel kijk plezier.....!
 |
| Een frisse kijk op het leven! |
