Bijzonder moment 'opname'.

Een poos geleden werd ik benaderd door een dj van RTLHolland- een radiozender die 24 uur online is en vooral de aandacht heeft voor Nederlanders buiten Nederland. Of in ieder geval voor Nederlanders in en buiten Nederland.

tJa, een interview, ik wist niet wat ik mij ervan moest voorstellen - en tot welk doel? Wat wilde ik ermee bereiken? Ik had 'A' gezegd dus... het gevolg was de 'B'.

Afgelopen vrijdag was het zover. Rond een uur of 3 werd er contact gelegd en  John DJ DJ legde uit dat het vooral ook ging om de verschillen tussen - het nieuwe en oude. Wat had ik ervaren als een Nederlander in mijn toen nieuw thuisland Nieuw Zeeland- wat was anders. Het gesprek ging om de verschillen tussen de twee culturen. Wat lieten ik/ we achter en wat vonden wij daar - hoe gingen wij ( ik dus) daar mee om. Ik kan niet voor mijn ouders, broers en zus spreken. Dit gesprek was vanuit mijn ervaring en beleving daarvan.

Nou is ons gezinsverhaal wel ietsjes anders dan de grote menigte emigranten. Door de gezondheidstoestand van mijn jongste broer(tje) zijn wij na 5 jaar Nieuw Zeeland 'even' terug geweest naar Nederland - niet wetende dat wij ook weer naar Nieuw Zeeland zouden wederkeren.

Dus een jojo effect. En zoals de spreuk al zegt: Hier laat je wat daar vind je wat. Nou dat hebben wij zeker gedaan.

Als jong kind- ga je mee met een heel ander beeld dan een volwassene. Mijn ouders wilde 'beter' voor hun gezin. Wat weet een kind nou van hoe 'beter' eruit ziet. Ik miste niets.

Als jong volwassene koos ik er voor om op 18 jarig leeftijd wel weer terug te gaan - en wij belande allemaal weer terug in Nieuw Zeeland - in diverse stadium en gelegenheid. Twee van ons zijn weer in Nederland.

Sinds 1 juli 2000 ben ik weer 'thuisgekomen'. Het bevalt meer dan prima - maar dan de angel he. Die hebben wij emigranten allemaal wel. Familie. Het 'hier vind je wat daar laat je wat' - is buiten de familie banden om. Want dat is niet niks.


Natuurlijk mis ik veel van de ontwikkelingen van mijn kleinkinderen. Uiteraard ben ik geen oppas oma, geen opvang moeder voor mijn kinderen als ze een extra handje hulp kunnen gebruiken. Maar dat zijn veel ouders niet wiens kinderen of andere familieleden besluiten te immigreren.

Mijn leven was daar mooi en hier mooi - hier zijn mijn roots- hoe banaal dat misschien klinkt voor sommigen. Voor mij is en blijft dat van belang. Zo mag ieder het zijne over denken, voelen en ervaren.



Ik ben een gezegend mens met zoveel vrienden en familie overal in mijn twee 'thuislanden'.

Nieuwe uitdagingen

We zijn verhuisd. Overmorgen is de overdracht. Er staan nog wat spulletjes die donderdag weggehaald zullen worden. Dan is het over – ons leven in een dijkhuis in het dorp waar ik nu 12 jaar gewoond hebt.

Twaalf jaar – klinkt niet echt lang he? Nee, is het ook niet. Ze zijn voorbij gevlogen. Niet onopgemerkt hoor. Zeker vol belevenissen – waar ik blij mee ben, verdriet van had, lessen van hebt geleerd, vrienden en herinneringen aan over hebt gehouden. Zoete en minder zoet momenten heb beleefd.

Een nieuw begin – alweer! Of is het gewoon een verlenging van – hoe moet ik dat zien? Een nieuw begin betekend voor mij, alles opnieuw. Schone lei. Dat zou kunnen betekenen nieuwe vrienden, ander werk, andere bezigheden. Nieuwe haarkleur misschien. Andere weg inslaan.

Of is het een verlenging van het oude? Nieuwe kansen dat wel, maar meer van het oude met een frisse blik. Het oude ( testament) vervangen met een vernieuwde versie. Zo van – "je deed het wel goed maar ik bedoelde het toch net anders" - het kan nog beter.

Liggen hier nieuwe uitdagingen? Andere mensen die ik hoor te leren kennen die ik anders niet tegen was gekomen? Heb ik hun nodig of zij mij?

Wij zijn zo blij met ons nieuw 'stekkie'. Echt de droom van manlief en zeker

met volmondig steun en toezegging van mij. Gezegend zijn we , hoe het allemaal gelopen is. Niet alleen voor ons maar ook de hele keten van betrokken mensen – want als wij verkopen, koopt iemand die dan ook weer verkoopt enz enz. Het verliep zo voorspoedig dat het zo heeft moeten zijn. Mijn gebed, en geloof me, er werd VEEL en VAAK gebeden, werd gehoord in alle toonaarden. 

Het liep allemaal zo goed dat we zelfs de overdracht datum twee weken eerder ingezet hebben. Wie 'crisis' zegt, moet niet bij ons zijn. En ook niet bij al die mensen die een nieuw leven starten op een nieuw adres, voor welke reden dan ook en blij zijn als ze een sleutel in ontvangst nemen. 

Of bij de aannemers en winkeliers die baat hebben bij deze stap naar een ander adres.

Leven, iets wat we doen, elke dag weer. Wakker worden, opstaan en de dag ingaan - vol verwachtingen, oplossingen, mogelijkheden en uitdagingen. Waar, dat is niet altijd zeker - maar dat de dag veranderd in nacht en nacht in dag - dat is een zekerheid.

Dus, vanaf vrijdag – een vaste andere plek, zelfde leven maar dan toch anders. Spannend.