Zalig de dagen- VREDE op aarde.

4de zondag in Advent - puntjes op de i zetten!

HOOP

LIEFDE

VREUGDE

VREDE

Het kerstfeest nadert nu snel. Nog maar enkele dagen en dan is er voor velen ' het moment supreme' aangebroken.

Ik kan me voorstellen dat niet iedereen het kerstfeest als een religieuze aangelegenheid beschouwt.

Voor velen is het een pauze moment, betekent het vakantie, rustig aan doen, kinderen thuis hebben, op vakantie gaan of gaat 'het feest'  zelfs ongemerkt voorbij.

Wat ik me niet voor kan stellen is dat deze 4 mooie elementen in het leven men onberoerd laat.

Wie heeft in zijn leven nooit HOOP gehad - op liefde, een baan, een huis, gezondheid noem het maar op.

LIEFDE speelt een rol in elk mensenleven. Liefde voor iemand, een hobby, werk, eten, de natuur.

VREUGDE, ja dat moment waarop er iets kriebelde in je lichaam, een glimlach van een kind, het jawoord van je geliefde, het winnen van een prijs, het ontdekken van iets nieuws

En dan VREDE - vandaag in veel landen ver te zoeken maar we willen het wel. Vrede onder elkaar, in het gezin, met ouders, broer en zus, vrienden lang links laten liggen omdat ze het niet met jou eens waren - of jij met hen, met mensen waarvan je niet eens weet waarom een relatie of vriendschap breuk is ontstaan. 

VREDE die VREUGDE kan brengen, 

VREDE waardoor we LIEFDE ervaren,  

HOOP hebben dat VREDE zal wederkeren.

Ik heb ook wel iemand die ik graag weer in mijn armen zou willen sluiten - VREDE mee wil sluiten.

Jij ook?

Het gaat niet om wie wat heeft gezegd ( of niet) gedaan heeft ( of  niet). Het gaat ook niet om zeggen - je hebt gelijk ( of niet) het gaat om VREDE, om LIEFDE, om die VREUGDE en de HOOP op samenzijn.

Wie sluit jij weer in de armen - of maak je de poging daartoe?

Vrede op aarde - Vrede op aarde, VREDE op AARDE en in de MENSEN!

Week 3 van Advent

Als ik naar buiten kijk ontbreek de kerstsfeer. De straten zijn schoon, het gras is groen en behalve een licht laagje vorst, zijn de auto's goed zichtbaar.

Mijn herinneringen als kind en jong volwassene aan de kerst ( in Nederland dan) zijn witte, sneeuw en ijs dagen. Veelal donker en grauw. Ik klaag niet hoor - constateer alleen maar wat ik nu zie en ervaar.

Elk jaargetij heeft zo zijn visuele tekens dat er iets gaande is. En laat eerlijk wezen, onze echte winter laat op zich wachten. Net als het naderende feest. De dagen kruipen of vliegen voorbij. Toch is het feest van Kerst in aantocht. De zomer kleren zijn opgeborgen en de winterkleren al tevoorschijn gehaald. Winterjas aan de kapstok, sjaals en handschoenen paraat. Voorbereid op wat komen gaat.

Zo zijn de weken van Advent ook bedoelt. Een periode van voorbereiding. En dat kan op zoveel manieren en inhoudelijk voor elk verschillend.

Ik heb de afgelopen twee weken een paar onderwerpen genomen om over na te denken, aandacht aan te besteden en voor te bidden. Natuurlijk komen er ook praktische dingen bij. Kerst versiering, juiste muziek om naar te luisteren, kerstkaarten schrijven en versturen. Waar en wat eten we en met wie?

Deze week concentreer ik me op twee aspecten. Het praktische en het onderwerp -

Vrolijk of Niet vrolijke kerst.

Want het kerstfeest is niet voor iedereen een vreugdevolle periode. Het kan juist de zwaarste periode van het jaar zijn. Familie ruzies, gemis van geliefden, moeizame herinneringen en dagelijkse zorgen kunnen juist in deze periode zwaarder wegen.

Twee jaar geleden op 19 december liep ik met mijn man en zwager weg van het sterfbed van mijn schoonvader. We liepen de trap af in het ziekenhuis en aanschouwde de kerstboom in vol ornaat, er speelde iemand op de piano in de hal en het gonsde, ja gonsde VREUGDE in elke hoek.

Mijn eerste reactie was om heel hard te schreeuwen - 

STOP, HOUD JULLIE MOND TOCH - LACH NIET ZO. ONZE PA is DOOD en LIGT DAAR OP DE KAMER DOOD TE ZIJN.

En wij zijn niet de enigen die gedenkwaardige verdrietige dingen hebben beleefd in deze periode van vreugde en blijheid.

Buiten de praktische voorbereidingen om, die ook niet onbelangrijk zijn, wil ik aandacht geven aan de mensen die deze dagen als donkere dag beschouwen. Die, voor welke reden dan ook, de vreugde niet meer voelen. Bid u ook voor ze?

Laat uw licht in hun harten schijnen Heer.

Breng genezing en vreugde in hun leven.

Mogen hun donkere gedachten en verdriet vervangen worden door LIEFDE en HOOP

De voorbereidingen - dankbaarheid

Vorige week - de eerste zondag van Advent. De aanloop naar het kerstfeest.

Door mijn bezigheden was het er niet van gekomen mijn engelse blog ook in het Nederlands te schrijven.

Zo het mensheid betaamd - zijn wij wezens van rituelen. Vanaf het moment dat wij wakker worden - tot het slapen gaan zijn wij bezig met 'voorbereidingen'.

Uitvergroot, houden wij ons ook bezig met voorbereidingen op bijzondere momenten in ons leven die misschien jaarlijks ( vaker of minder vaak) in ons leven voorkomen.

We leven naar evenementen toe.

En dat houdt in dat wij ons voorbereiden. Ieder op hun eigen manier.

Het is nu ADVENT - de periode voor het kerstfeest.

De afgelopen week heb ik mijn gedachten en gebed gericht op die van een jonge moeder, omstreden ( ongehuwd en toch zwanger geraakt) die voor de bevalling gedwongen is door omstandigheden om ver van familie en vrienden haar eerste kindje te krijgen.

Ik denk terug aan mijn eerste zwangerschap ook ver van familie, in een nieuw land en heb deze week stilgestaan bij al die jonge vrouwen die zich in deze situatie bevinden. Zich verheugen op hun kind - toch angstig wat de toekomst brengen zal.

Vandaag - week twee. Een tweede kaars zal aangestoken worden in kerken vandaag.

Mijn thema voor deze week - Dankbaarheid

Het jaarlijks feest van Sinterklaas zit er weer op - wat een ieder er van vindt is voor eigen verantwoording. Ik heb mijn herinneringen eraan en kan alleen van daaruit denken, handelen en met eigen gedachten aan terugdenken.

De schoenen zijn gevuld, de kasten, laden en handen ook.

Hoe makkelijk is het om al die cadeaus in kasten en laden te stoppen en er niet meer aan te denken? Want, het feest is over en de Sint is weer naar Spanje.

Ik wil deze week stilstaan bij het dankbaar zijn.

Dankbaar dat ik leef.

Dankbaar dat ik 3 kinderen heb mogen grootbrengen.

Dankbaar dat ik van 9 kleinkinderen mag houden.

Dankbaar dat ik een mooi leven heb.

Dankbaar dat ik vertrouwen heb in God.

Dankbaar dat ik de vrijheid heb om over mijn geloof te praten en schrijven.

Dankbaar dat ik gezegend ben met prachtige mensen in mijn leven.

Dankbaar voor alles wat op mijn pad komt.

Dankbaar voor mijn gevoel voor humor.

Dankbaar voor mijn levenslust.

Dankbaar voor de kracht om door dalen te dwalen om het pad weer te hervinden.

Dankbaar dat ik vanochtend een PRACHTIG zonsopgang heb mogen aanschouwen.

Dankbaar voor de liefde en vreugde in mijn leven.

Ik neem verantwoordelijkheid voor het feit dat ik niet vaak genoeg stilsta bij het dankbaar zijn voor wat mij allemaal gegeven is - dat die cadeaus van het leven te snel in de la of kast belanden en dat ik een soort van vanzelfsprekendheid ervaar.

Deze week - DANKBAARHEID, daar bid ik voor en sta ik bij stil.

Drukte

Het is een druk leventje die ik momenteel leid.

We hebben, na bidden, enige overweging en beraad - een appartement gekocht.

Toen hebben wij, wat uiteraard van belang was, ons huis te koop gezet.

Meer bidden - en bijna onmiddellijk antwoord.

Huis verkocht.

Het appartement is totaal aan 'aankleden' toe.

Alles moet gebeuren.

Enigste wat bleef: is het bad!

We schuren, verven, sauzen en plamuren dag en nacht

Dus nu even weinig tot geen tijd om te bloggen.

Maar dan...................!

Gelijkvloers, geen tuin, geen kippen, geen grasmatje

Dus MEER tijd voor BLOGGEN - SCHRIJVEN en

FOTOALBUMS Maken

en met zo'n uitzicht!

Zal er dan nog wel gewerkt worden vraag ik me af.....?