Zijn wij de weg kwijt?

Zijn wij, de maatschappij, de mensheid, zijn wij de weg kwijt?

En dan bedoel ik de ethische, moralistische en respectvolle weg. De weg die leid tot verdraagzaamheid, acceptatie, vieren van verschillen en toelaten van andere gedachten.

NIET IEDEREEN DENKT HETZELFDE - DAAROM ZIJN WIJ UNIEK!

Daarom lijk ik een beetje op mijn moeder, op mijn vader. Heb ik stukjes mee van beide kanten van de familie. Herkenbare trekjes die alleen neven en nichten of ooms en tantes als 'EIGEN' herkennen.

UNIEK! Met eigen gedachten. Opgevoed door ouders die hun invloed hebben gehad op mijn denkwijze - er mee eens of niet, en aangenomen of niet, hun invloed is wel aanwezig in mijn doen en laten.

Ik maak mij  niet druk om anderen - en toch laat de ontwikkeling van de laatste weken mij niet onberoerd. Want ook ik raak hierdoor beschadigd. De 'ik' mentaliteit om te zeggen - WAT IK DENK OF DOE IS BELANGRIJKER DAN WAT JIJ DENKT OF DOET - is een sprookje.

WANT ANDERS DENKEN - IS EEN NATUURLIJK PROCESS.

Behalve wanneer men gaat klonen - als de mensheid tot zover gezakt is - dat er geen waarde meer gehecht wordt aan INDIVIDUALITEIT of PERSOONLIJKHEID.

Mijn vriendenkring bestaat uit een ZEER divers denkend groep mensen. Gelukkig maar. Zo krijg ik een andere beeld van gebeurtenissen, belevingen en ervaringen waarvan ik kan leren. Een ander kijk op het leven krijgen. En die hoef ik niet zozeer te omarmen- maar ik krijg dan wel begrip ( of niet) op zaken hoe een ander die beleeft.

Bij mijn terugkeer naar Nederland moest ik erg wennen aan het ' zeg het hoe het is' cultuur. Ik vond men vaak erg bot. Geen nuances in het gesprek. Ideeën en mensen werden 'afgeserveerd' zonder enig terughoudendheid. Gewoon BOTWEG alles eruit gooien. Mijn kijk daarop is anders. Er zijn manieren om je gedachten en meningen over te brengen zonder mensen de grond in te boren. Niet iedereen kan het aan - de grove manier van toespreken verwerken. En in mijn boekje- kunnen die harde randen best wel wat minder scherp zijn en toch dezelfde boodschap over brengen.

Ergens niet mee eens zijn - is iedereens recht - maar schofferen - dat vind ik een schending van de veiligheid van een mens. Negatief advies of reacties kunnen heel anders overgebracht worden. En dat geldt ook voor mensen die hoge posities bekleden. 

De NORMEN EN WAARDEN herpakken - of zal ik het anders zeggen - RESPECTVOL omgaan met je medemens. Wat een mooie rustige en vreedzame wereld zouden wij dan hebben.

Ik lees wel eens lange 'gesprekken' over een onderwerp op Facebook. De uiteenlopende meningen- op verschillende niveaus - met respect of totaal respectloos voor de ander en de situatie of gebeurtenis - zijn soms bizar te lezen. IPV respect te tonen voor een 'anders denkende' wordt men geschoffeerd, uitgescholden en verwensingen toegewenst waar je misselijk van wordt. Waarom niet gewoon - accepteren van de verschillen? 

Mensen HOEVEN JOUW mening niet aan te nemen- 

Die is van JOU! 

Deel het, omschrijf het - en laat het daarbij.

Ik haak vaak af hoor- lees niet alles en geef 98% van de momenten ook geen reactie - of het moet mij echt raken dat ik het gevoel krijg dat ik er iets van mag denken.

Grote monden schreeuwen het hardst - JA die horen wij het meest. De stille meerderheid vindt het niet interessant om mee te schreeuwen. Iemand zoals Wilders roept wat hij wil - en dan eist bescherming - dan moet je als weldenkend mens toch door hebben dat je te ver bent gegaan? 

Dat is geen vrijheid meer. 

Daar is geen respect.

Het is kwetsend en totaal ONNODIG!

Mijn mening

(zie eerdere blog)

4. Schoolgidsen cursus: We gaan weer naar buiten

We zitten in een andere zaal - de lucht was ietwat benauwd- geen ramen enzo en dan nog deuren dicht. Ik heb het al gauw te warm- dus verder had waarschijnlijk niemand er last van. Die mooie tafel in de bibliotheek had wel wat- nu beetje 'onpersoonlijk' in rijen in de filmzaal. Maar ach, een klein detail maar hoor- ik schrijf gewoon vanuit mijn beleving. Verder was het gewoon weer gezellig. Ik merk ook dat de groep wat meer vertrouwd raakt met elkaar. Er wordt wat meer gelachen en van ideeën verwisseld. We babbelden gezellig vond ik.

Koffie op, iedereen een plekje genomen en Wim onze educatieve begeleider had zijn praatje klaar- wij begonnen aan het serieuze werk.

De verschillende leeftijden en hun beleving en leermogelijkheden. Interessant altijd. Ook al heb ik mijn Bachelor en een aantal jaren in het onderwijs gehad- is het toch fijn om even opnieuw die informatie tot mij te nemen. Ik ben er ook al een jaartje of 4 uit. Was wel allemaal herkenbaar hoor- de spinnenwebben moesten alleen eventjes verwijderd worden.

Twee boeken waar ik veel aan had over de jaren waren van Howard Garner en Edward de Bono. Trouwens er zijn zoveel boeken die nu in mij op komen- er komt altijd wel wat nieuws bij. Op mijn boekenplanken staan er nog wel een paar die ik niet kwijt wil en soms nog eventjes erbij pak.

Enfin, terug naar donderdag: Stil zitten is niet alleen lastig voor kinderen maar sommige volwassene kunnen/willen dat ook niet lang volhouden. Op naar buiten en wat 'oefeningen' doen. Ideeën opdoen in hoe wij als gids kinderen kunnen verleiden om vragen te stellen, nieuwsgierig te worden en activiteiten te verzinnen " wat en hoe wil ik aan de slag."

Wij hebben zelf een aantal praktische oefeningen gedaan - en dit leverde voor mij weer alternatieven op met eigen inbreng. Leuk om jezelf kwijt te kunnen in de speelse mogelijkheden om kinderen te informeren, enthousiasmeren en ( hopelijk) actief te krijgen in de natuur.

Van het opdoen aan ideeën kwamen er bij mij ook creatieve aanvullingen te boven. De afgelopen 18 maanden heb ik heel wat eigen spullen die ik in de klas gebruikten, weg gedaan, en nu zit ik weer het een en ander te verzinnen om te maken, verzamelen en dergelijks om goed voorbereid te zijn voor de periode die komen gaat. Ik weet het wel, er zijn kisten met attributen en leerstof - toch is het ook leuk om andere dingetjes achter de hand te hebben. Ik ben er nog niet helemaal uit- en dat zal tzt wel duidelijker worden- wat wel en niet beschikbaar is- en wat ik zelf toe wil voegen aan een gids moment. 

Er komt een rust periode aan - wij komen pas 10 mei weer samen. Vorige week ben ik een keer mee geweest met een schoolgroepje. Ook toen was het leuk om te zien wat de mogelijkheden waren met de kinderen. 

Bestuderen ( gidshand)

Beleven (kinderhand)

Zelf doen- activiteit

Voorheen stond ik aan de andere kant van het verhaal - als leerkracht naar 'iets'. Nu ben ik aan het voorbereiden om een andere rol aan te nemen. Fascinerend eigenlijk.

3. Schoolgidsen cursus: Lekker naar buiten

De tweede cursus dag stond in het teken van," naar buiten de natuur in!" Maar eerst- het huiswerk behandelen.

Het was ons gevraagd om 1 plant en 1 dier te selecteren, informatie te verzamelen en ons in de materie te verdiepen.

Om op activiteiten ideeën te komen - om de kinderen te stimuleren, werd ons een 'dating game' activiteit uitgelegd. Wij gingen als een, door ons gekozen dier of plant, speed daten met elkaar. Dat ging dus als volgt:

1. Zoek een partner

2. Geef informatie- mbt je gekozen onderwerp.

3 Zeg NIET wat je bent

4. Omschrijf persoonlijke 'trekjes'

( dit mocht amper 1 minuut duren)

Wissel - en herhaal proces.

Na een poos hadden wij meerdere speed-date mogelijkheden gehad. De bedoeling was om te kunnen matchen met een plant of dier. Doe je voordeel - of herken je nadeel. Een muis wil niet vriendjes worden met een uil, maar wil wel schuilen onder de ruime bladeren van een Grote Klis. Ik noem maar wat.

Koffie, koekjes, mooie ruimte, gezellige mensen- een leuk spelletje. Wat wil je nog meer op een dinsdagochtend?

Na het serieuze werk, net als voor alle leerlingen op school - was het tijd om buiten te spelen. Daar konden wij ons wel in vinden- de boswachter ook.

Heerlijk die voorjaarszon. Ik heb mijn fleece om mijn taille gebonden en voelde de warmte op mijn armen. Zalig.

Vogel geluiden, water, zacht ondergrond, beversporen, plantensoorten, licht briesje, gebabbel en gelach. Heerlijk. Wat was dat? Nou dat had ik dus helemaal niet verwacht- twee fietsende gasten op het pad- we moesten uitwijken. Nou zeg!! Pfff, zo kan het dus ook.

Na een informatieve relaxte wandeling, een spel  'zoek het plantje' en het uitwisselen van ideeën en informatie was onze ochtend sessie zomaar weer voorbij. Waar blijft de tijd?

Geen huiswerk, maar wel werd aanbevolen wat vaker in 'het gebeid' wat rondjes te lopen, boeken in te duiken en verder zelf te verdiepen in alles wat met de Biesbosch, het bijbehorende gebeid en historie te maken heeft.

Het is wel waar wat 'men' zegt. Zodra een onderwerp wat meer aandacht krijgt - vallen er meer dingen van op. Ik 'zie' meer in de lucht en op de grond dan voorheen - en ik dacht dat ik best wel attend was daarop. Wonderen zijn de wereld nog niet uit!

Op  naar volgende week ( donderdag) en ondertussen meer informatie vergaren.

2. Schoolgidsen cursus - Huiswerk maken

Jaaa, dat was even een opkijkertje. "Voor volgende week krijgen jullie een huiswerk opdracht!" Ik moest wel even een lach onderdrukken. Schijnt onlangs een bericht in de krant te hebben staan dat huiswerk niet 'gezond' is. Als juf in ruste- heb ik daar zo mijn gedachten over..maar enfin!

Ik kom uit mijn eerste cursusdag en ben nog enthousiast wanneer ik thuiskom. Strijken en stofzuigen trekken mij nu even niet aan. Ik ga er lekker voor zitten- pak het 'leesvoer' erbij en ga mij eens verdiepen in de paperassen die wij mee hebben gekregen. Bij elk onderwerp zit een informatiepakket zeg maar. Bladzijdes met tekst waarin allerlei gegevens instaan over de onderwerpen die behandeld worden om voor te bereiden om een schoolgids te kunnen worden.

Het eerste wat mij opvalt is dat ik mijn hoofd leeg moet maken met al opgeslagen informatie. Want ik ga vergelijken. Ik probeer een blanco vel in mijn geheugen te plaatsen. Gewapend met een markeerstift lees ik verder. De dingen die ik denk die van belang zijn- of die voor mij interessant zijn- die markeer ik in vel geel. Zo vallen ze meer op als ik later weer terug ga lezen.

Dat was dinsdag- we zijn een aantal dagen verder!

Ik sla dingen op in 3 stadia. Instructie - samen doen - na doen. Zoiets. Met tekst opslaan- al lezend leren dus, moet ik dingen opschrijven. Ik lees, ik lees hard op en ik schrijf op. Na een zware hersenschudding in de winter van 1986-87 als gevolg van een val op een bevroren brug, is dit mijn leer methode geworden. Ik ben meer van het tactile - hands on - het doen! Dat is ook mijn kracht. Als zeg ik het zelf. Laat mijn handen maar wapperen.

En zo stond ik ook in het onderwijs. De kinderen dingen laten ervaren. Instructie geven in het hoe en waar opzoeken- en dan de vragen stellen. Enthousiast maken over iets nieuws. Niet zeggen, niet 'opleggen' maar enthousiasmeren om iets uit te vinden, ontdekken, beleven.

Nu moet ik mijzelf enthousiasmeren om mijn huiswerk te gaan doen. De informatie heb ik al- nu de uitwerking daarvan. Morgen is het weer zover, dan ga ik weer meer luisteren, opslaan en onthouden. Tenminste- daar ga ik voor.

1. Schoolgidsen cursus - Introductie en stukje cultuurgeschiedenis Biesbosch

Griend langs het museumpad in de Hollands Biesbosch

Vandaag was ik een van velen die begonnen waren aan een cursus om Schoolgids te worden in de Biesbosch. Ik weet al jaren dat de Biesbosch uit twee delen bestaat. De Hollandse Biesbosch en Brabantse Biesbosch. En ja, er zijn zowel overeenkomsten als verschillen.

Als lid van de VVHB ( Vrijwilligers voor het Hollandse Biesbosch) ben ik al actief - aan de Dordtse kant, en dan mn op het GMP (GriendMuseumPad). Ik heb mij, sinds 2003 verdiept in de cultuur historische materie en maak deel uit van een groepje van 5 personen die dit gebied een extra warm hart toedragen.

Er werd een oproep gedaan vanuit het bezoekerscentrum voor schoolgidsen. Mensen die zich geroepen voelden om als gids, jonge kinderen- leerlingen, te begeleiden bij de bezoeken die via school geregeld worden, om wat te leren over de natuur en cultuur van dit gebied. Gezien ik als leerkracht (nu ' in ruste' ) het leuk vond om met kinderen te werken - leek het mij leuk om nu deze activiteit toe te voegen aan mijn agenda.

Vandaag dus de introductie, kennismaking en eerste praktische 'kennisoverdracht' die gehouden werd vanuit het Biesbosch Museum in Werkendam.

De groep cursisten bestaat uit een zeer gemêleerd groep mensen die allemaal voor eigen redenen deze stap hebben gemaakt om mee te doen. De leidraad wel- het overbrengen van de liefde voor de natuur, de drang om kinderen enthousiast te maken voor ' de buitenwereld' en het delen van ieders eigen passie.

Vandaag- een wandeling in de griend begeleid door een bevlogen 'verhalenverteller' over de griendwerkers en hun leven. Uitleg over diverse bezigheden, gereedschap en uiteraard ook wat 'lokale' tongval en grappige anekdotes.

Het was een prettige ochtend geweest en met weer wat nieuwe informatie opgestoken te hebben- ging ik met een tevreden gevoel huiswaarts. Volgende week verder- nu eerst huiswerk maken! Ja, dat hoort er ook bij.