maandag 4 september 2017

Even bij-kletsen

Vorig jaar eind juni zijn 2 vriendinnen en ik begonnen aan een 'gezonder leven' idee. Wat meer bewegen, minder eten - maar ook gezonder eten. Graag wilden wij in een maatje kleiner kleding kunnen passen. De kast waar meer 'te krap geworden' kleding hing zou geleidelijk aan omgetoverd
worden in een kast met allemaal - passende kleding.

- Deels gelukt. Ik kan weer mijn afritsbroeken aan. Ook een lichte zomerbroek waar ik gehecht aan was. De gewenste maat is er nog net niet, dus ik zet nog even door. Gewoon doen. Geen gekke dieet fratsen. Minder, anders en toch nog leuk! De stappenteller is niet meer heilig, maar ik houd het wel in de gaten. De maximum heb ik van 10,000 naar 8,000 gezet. Dat lukt mij veel vaker, dus het gevoel van succes boven valen is heerlijk!

Ik ging dit jaar wat meer aandacht besteden aan het hebben van VERTROUWEN. Vertrouwen vooral in de goedheid van de mens. Mijn focus meer richten op het GOEDE nieuws. Het uitstralen van VERTROUWEN. Ook wilde ik meer VERTROUWEN geven. Dat men op mij kon rekenen.

- Gelukkig heb ik nog een paar maanden om mijn aandacht weer opnieuw strakker hierop te richten. Niet dat ik het helemaal uit oog was verloren, toch verwateren die dingen zo af en toe. een herinnering is nooit weg!

Ook had ik mij voorgenomen om de mensen om mij heen wat meer aandacht te schenken. De doelgroep ouderen maar ook neven en nichten. Het is wel familie. De mijne, zoals in velen huishoudens tegenwoordig, niet naast de deur. Mijn vader afkomstig uit Fryslân, mijn moeder uit Amsterdam. Emigratie speelt een groot role in het verspreiden van allen aan beide kanten, hoewel de "Friesche tak' dichterbij is gebleven dan de Hollandse. Het is niet dat ik elke week op de koffie hoef, maar tijd en aandacht voor elkaar, is mijn idee van familie zijn.

- Dit probeer ik te doen door verjaardagen niet te vergeten, door berichtjes te sturen en ook, als de mogelijkheid er is of gecreëerd kan worden, een bezoek brengen. Er zijn nog enkele oud-tantes ook van mijn man. Die gaan wij deze week bezoeken. Gebeurt ook niet elke maand. Een kaart in de bus met 'zomaar!' wordt met vreugde ontvangen heb ik begrepen. Ik heb een broer(tje) in Leeuwarden die niet erg mobiel is. Ik wil maandelijks even bij hem op bezoek en een babbeltje maken. Maakt mij echt  niet uit dat ik er 450 km voor moet rijden. Zijn vreugd een mijn gevoel zijn het waard.

Onlangs schreef ik over vermoeidheid omdat ik mijn dagen te vol propten. Ik had weinig structuur in mijn week - dus alles kon. Nee zeggen is een lastig iets bij mij. Ik wil per se weten welke dag ik groet als ik mijn ogen open doe. De afgelopen maanden tast ik in het duister. Wat heb ik gisteren gedaan ( zodat ik weet welke dag het vandaag is).

- Het is nog kort dat ik hiermee aan de slag ben gegaan. Ik heb nog geen 'nee' hoeven verkopen om mijn dagen wat rustiger te krijgen. Komt misschien doordat ik nu wel wat meer duidelijkheid hebt over het invullen van mijn dagen. Alles hoeft niet helemaal vastgenageld te worden. Als ik maar een herkenbaar structuur creëer zodat ik meer ritme in mijn week krijg. Tot nu toe gaat het goed. 

Ach, wat zijn het toch kleine dingetjes waar ik mee bezig ben. Toch zit hier dus de kern van voldoening en tevredenheid in verborgen. Mopperen is zo'n waardeloze tijdsverspilling. Als iets niet goed is- dan kijk ik wat ik er aan kan veranderen. Kan dat niet is het aan mij om een houding aan te
nemen die voor geen stres of ongemak zorgt. Zo kan ik anders reageren op weggebruikers die geen respect voor de regels hebben, vervuilers die de prullenbak niet zien staan of pratende mede reizigers die hun hele leven bloot geven met openbare telefoongesprekken.

Het is maar hoe je met zulke dingen omgaat. Ik wil liever een positief gestemd, ontspannen en vrolijk mens blijven. Lijkt mij een goede voornemen.

2 opmerkingen:

  1. Meer aandacht geven aan vertrouwen. Heel goed. Ik doe mee :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk blogje Anita, gezellig. Maar mensen meer aandacht geven? Dat doe jij volgens mij al heel veel :) en dan ook nog wel eens lekker koken voor deze en gene.

    BeantwoordenVerwijderen