Goed begin is het halve werk

Het is maandag van de tweede week in 2019. Vorig jaar had ik gekozen om maandag als een 'vrije dag' te bestempelen. Met 'vrij' bedoel ik, dingen voor mezelf doen. Niet vol huishoudelijke klussen of verplichtingen. Nou, dat heeft niet lang geduurd voordat er een verschuiving plaats vond.

Ik benader langzaam maar zeker mijn 'pensioengerechtigde leeftijd' en zal over ongeveer 8 en 1/2 maand mijn pensioen ontvangen. Nou werk ik al een aantal jaren niet meer vanwege meerdere factoren, toch verveel ik mij nooit. Soms zijn de dagen giga kort moet ik zeggen. Vliegen de deur uit en verdwijnen over de horizon om nooit weer terug te komen.

Het is maandag. Ook vandaag gaat het niet lukken om de dag 'helemaal' voor mezelf te houden. Ik heb daar in principe geen moeite mee ook omdat ik de dingen die ik doe, ook in mijn voordeel werken. Zoals een opgeruimde huiskamer, schone was buiten, ja buiten, en een lekkere maaltijd op tafel vanavond. Trouwens, manlief gaat forellen roken dus ben ik beperkt in de voorbereidingen. Ook leuk.

Vandaag heb ik het een and ander geregeld. Mijn pensioenaanvraag gaat zo op de bus, en mijn ziekenkosten verzekering is ook aangepast en de nieuw polis is binnen en in mijn administratie map opgeborgen. De boom is weg en de kerstversiering gaat mijn man zometeen in de schuur opbergen.

Ik heb voorgenomen- in december al, dat ik meer wilde weten over het reilen en zeilen van mijn computer, dus had ik mezelf op een abonnement getrakteerd voor Sinterklaas bij de AMAC store. De 'ins en outs' van mijn computer zijn deels bekend. Toch is er veel waar ik baat bij zou hebben als ik mijn kennis uit zou breiden. Vorige week al mijn eerste kennismaking en 'les' gehad. Nu sta ik weer ingeschreven voor de komende 3 weken op allerlei andere onderwerpen. Vooruit plannen is belangrijk, anders kruipt de week zomaar vol en heb ik geen ruimte voor de dingen die ik nu even van belang vind.

Met de video's online zetten op mijn YouTube kanaal gaat het ook stap voor stap beter. Ik zie ook vaak nu dingen die ik aan kan passen of ander vorm kan geven. Elke video is een les en stap naar verbetering. Ik ben eigenlijk best wel trots op de vorderingen en ook niet blind op de tekortkomingen. Nooit te oud om nieuwe dingen te leren.

De fysio afspraken voor mijn hand gaan ook gewoon door. Ik ben van plan om eind dit jaar alle narigheid hiervan achter mij te laten. Elke dag werk ik er hard aan om de mobiliteit en flexibiliteit weer optimaal te krijgen. Kost veel energie en dat heb ik er wel voor over.

Tijd voor koffie. Daarna stofzuigen en cake bakken voor een bijeenkomst vanavond. De rest van de dag is voor oefeningen met mijn computer.


Fijne tweede week allemaal. Dat het veel voldoening met zich mee brengt.

Even bij-kletsen

Vorig jaar eind juni zijn 2 vriendinnen en ik begonnen aan een 'gezonder leven' idee. Wat meer bewegen, minder eten - maar ook gezonder eten. Graag wilden wij in een maatje kleiner kleding kunnen passen. De kast waar meer 'te krap geworden' kleding hing zou geleidelijk aan omgetoverd

worden in een kast met allemaal - passende kleding.

- Deels gelukt. Ik kan weer mijn afritsbroeken aan. Ook een lichte zomerbroek waar ik gehecht aan was. De gewenste maat is er nog net niet, dus ik zet nog even door. Gewoon doen. Geen gekke dieet fratsen. Minder, anders en toch nog leuk! De stappenteller is niet meer heilig, maar ik houd het wel in de gaten. De maximum heb ik van 10,000 naar 8,000 gezet. Dat lukt mij veel vaker, dus het gevoel van succes boven valen is heerlijk!

Ik ging dit jaar wat meer aandacht besteden aan het hebben van VERTROUWEN. Vertrouwen vooral in de goedheid van de mens. Mijn focus meer richten op het GOEDE nieuws. Het uitstralen van VERTROUWEN. Ook wilde ik meer VERTROUWEN geven. Dat men op mij kon rekenen.

- Gelukkig heb ik nog een paar maanden om mijn aandacht weer opnieuw strakker hierop te richten. Niet dat ik het helemaal uit oog was verloren, toch verwateren die dingen zo af en toe. een herinnering is nooit weg!

Ook had ik mij voorgenomen om de mensen om mij heen wat meer aandacht te schenken. De doelgroep ouderen maar ook neven en nichten. Het is wel familie. De mijne, zoals in velen huishoudens tegenwoordig, niet naast de deur. Mijn vader afkomstig uit Fryslân, mijn moeder uit Amsterdam. Emigratie speelt een groot role in het verspreiden van allen aan beide kanten, hoewel de "Friesche tak' dichterbij is gebleven dan de Hollandse. Het is niet dat ik elke week op de koffie hoef, maar tijd en aandacht voor elkaar, is mijn idee van familie zijn.

- Dit probeer ik te doen door verjaardagen niet te vergeten, door berichtjes te sturen en ook, als de mogelijkheid er is of gecreëerd kan worden, een bezoek brengen. Er zijn nog enkele oud-tantes ook van mijn man. Die gaan wij deze week bezoeken. Gebeurt ook niet elke maand. Een kaart in de bus met 'zomaar!' wordt met vreugde ontvangen heb ik begrepen. Ik heb een broer(tje) in Leeuwarden die niet erg mobiel is. Ik wil maandelijks even bij hem op bezoek en een babbeltje maken. Maakt mij echt  niet uit dat ik er 450 km voor moet rijden. Zijn vreugd een mijn gevoel zijn het waard.

Onlangs schreef ik over vermoeidheid omdat ik mijn dagen te vol propten. Ik had weinig structuur in mijn week - dus alles kon. Nee zeggen is een lastig iets bij mij. Ik wil per se weten welke dag ik groet als ik mijn ogen open doe. De afgelopen maanden tast ik in het duister. Wat heb ik gisteren gedaan ( zodat ik weet welke dag het vandaag is).

- Het is nog kort dat ik hiermee aan de slag ben gegaan. Ik heb nog geen 'nee' hoeven verkopen om mijn dagen wat rustiger te krijgen. Komt misschien doordat ik nu wel wat meer duidelijkheid hebt over het invullen van mijn dagen. Alles hoeft niet helemaal vastgenageld te worden. Als ik maar een herkenbaar structuur creëer zodat ik meer ritme in mijn week krijg. Tot nu toe gaat het goed. 

Ach, wat zijn het toch kleine dingetjes waar ik mee bezig ben. Toch zit hier dus de kern van voldoening en tevredenheid in verborgen. Mopperen is zo'n waardeloze tijdsverspilling. Als iets niet goed is- dan kijk ik wat ik er aan kan veranderen. Kan dat niet is het aan mij om een houding aan te
nemen die voor geen stres of ongemak zorgt. Zo kan ik anders reageren op weggebruikers die geen respect voor de regels hebben, vervuilers die de prullenbak niet zien staan of pratende mede reizigers die hun hele leven bloot geven met openbare telefoongesprekken.

Het is maar hoe je met zulke dingen omgaat. Ik wil liever een positief gestemd, ontspannen en vrolijk mens blijven. Lijkt mij een goede voornemen.

Dag indeling!

Ja, dat leest zoals ik het bedoelde - Dag, (dag)indeling!

De afgelopen maand loopt mijn schema dus niet. Ik kom aan zoveel dingen niet toe dat de uren voorbij vliegen en ik echt in een soort stroomversnelling terecht ben gekomen. Feitelijk zijn bijna al de maanden van 2016 al een beetje zo. Hopelijk komt er nu weer wat rust in de tent. De enige activiteit die er niet onder heeft geleden zijn mijn kookmomenten. tJa, eten doe je elke dag... tenminste de gelukkige onder ons dan.

Het jaar 2016 loop ten einde. Ik hoop dat het jullie gebracht heeft wat je ervan hoopte. Dat de geluksmomenten verreweg de verdriet momenten overstijgen. En dat het vooruitzicht op een nieuw jaar alleen gezonde spanning en mooie vooruitzichten met zich mee brengt.

Het zou naïf zijn om te denken dat er alleen maar roze wolken door het leven drijven. Toch is mijn ervaring dat de kracht ligt in hoe we met tegenslag en verdriet omgaan. Als ik kijk naar mijn schoondochter en zoon die al 6 jaar Mitchell van 17 moeten missen, hoe mij lieve vriendin al 12 jaar volledige mantelzorger voor haar man is, hoe een goede kennis al 2 jaar opzoek is naar een baan om zijn gezin te onderhouden, dan zie ik kracht, doorzettingsvermogen en zelfs vreugde in de kleine dingen die op hun pad komen om het leed te verlichten.

Ik heb niks te klagen. Op gebied van levensvreugde kan ik zeggen dat ik mij een gezegend mens voel. Wij, manlief en ik, roeien met de riemen die wij hebben en zijn blij dat die riemen genoeg kracht bezitten om ons veilig door het leven te sturen. Natuurlijk kan het beter of anders - maar wij koesteren wat is - en zijn daar content mee. Stil zitten doen we niet - en allerlei uitdagingen gaan wij met moed en vertrouwen tegemoet.

Ik ga dus weer vaker aan mijn bureau plaats nemen - en hopelijk kan ik mijn schrijf ritme weer oppakken. Zin erin heb ik wel- daar ontbreekt het niet aan. Nu de regelmaat nog.

Groetjes en fijne week nog.

Tevredenheid - hoe gaat het ermee?

Bij het lezen op een blog van een andere blogster, Tracy, heb ik haar idee overgenomen en een woord gekozen waar ik dit jaar in mijn doen en laten meer op zou gaan letten.

TEVREDENHEID

( hier de link voor het geval dat je deze post gemist hebt of opnieuw wil lezen)

Ik moest zelf ook weer eventjes mijn oude blog nalezen - wat had ik ook al weer over geschreven?

Dat ik minder wilde mopperen over de gewonen dagelijkse dingen.

Dat ik minder afgeleid wilde zijn en taken afmaakten ipv uitstelden

Dat ik tevreden mocht zijn met de taken die ik had geklaard- dat gewoon GOED best wel GOED was.

Dus, hoe staat het ermee?

het weer doet wat het wil
(luister maar) 

Ik weet dat het weer voor veel teleurgestelde blikken zorgt bij velen. Daar heb ik minder moeite mee. De dag brengt wat het brengt en daarmee moet ik het doen. Dat valt best wel mee en brengt soms de leukste 'aanpassingen' met zich mee.

Is er meer 'doorzettingsvermogen? Nou dat kan beter maar er wordt aan gewerkt - nog niet helemaal tevreden - toch ook wel het een en ander moeten loslaten. Soms is overmacht de boosdoener en moet ik mezelf wat minder streng 'afstraffen'. De 'andere' zaken zijn niet altijd minder belangrijk. Zelfs die gedachten is een overwinning.

Mopperen - volgens mij kan dat nog minder. Als iets even tegen zit val ik nog wel terug in de 'gemopper mode' zo van ' tjonge jonge moet dat nou- hoe irritant is DAT. Dit komt meer voor in de auto. Het schijnt dat ik automobilisten toch wel zwaar bekritiseer door hun vertoond gedrag. Heb nu voorgenomen daar wat minder over te uiten en ergeren. Als ze mij maar niet in gevaar brengen ga ik proberen er minder op te letten. Misschien als ik niet zo snel in de woorden schiet dat ook mijn gedachten dan minder snel negatief worden.

Verder- ja, ik ben best wel tevreden over 2016 wat mijn persoonlijke situatie betreft. Kan altijd beter.

Vraag mij maar niet hoe ik over de wereld in het algemeen denk - want daar ben ik nog niet uit. 

TEVREDEN in ieder geval niet

Bezorgd wel.

( mijn gedachten hierover in mijn Engelse blog)

Het is eigenlijk wel een goede oefening om wat vaker stil te staan bij hoe ik/wij in het leven staan. Waar loop ik/ lopen wij spaak? 

Wat kan beter of anders?

Ik ben benieuwd hoe TEVREDEN ik zal zijn aan het eind van het jaar?

Ik ben er mee bezig - en houd die gedachten even vast.

TEVREDEN ? - tot nu toe redelijk.

TEVREDENHEID

Ik heb voor 2016 het woord TEVREDEN(HEID) gekozen om mij op te concentreren en meer laten gelden.

En dat gaat niet alleen over wat er op 'de dag zelf' gebeurt maar ook wat er in het verleden heeft afgespeeld.

Tevreden zijn met wie ik ben. 

Hoe ik in mijn vel zit

Wat ik belangrijk vind

Waar ik door geraakt wordt

Wat speelt in mijn dagelijks leven

Hoe ervaringen mij veranderd hebben

Welke mensen mijn leven beïnvloed hebben

Waar ik geweest ben

En waar ik naartoe groei

Wat ik heb en wat ik had

Om maar een paar dingen te noemen.

Ik moet ook bekennen dat ik deze gedachten dagelijks zou onderzoeken en beamen. Dat er een soort 'onderzoek' naar de goede en slechte momenten zou komen en ik er meer mee bezig zou zijn.

Toch weet ik dat ik het thema voor 2016 naleef.

Want ik BEN tevreden met veel minder dan voorheen.

Ik mis eigenlijk niks

Mijn dagen zijn gevuld met momenten om in te lijsten

De focus is meer op het TEVREDEN ZIJN met hoe iets loopt dan de mopper momenten omdat iets anders is dan gedacht.

Weten dat ik ergens mijn best voor hebt gedaan - geeft een tevreden gevoel - want iets kan altijd misschien wel beter - maar op dat moment is het; 

HET BESTE WAT IK HEB KUNNEN DOEN!

Morgen- 14 maart. 

De trouwdatum van mijn ouders.

Gek, ik heb iets met datums. Kan de raarste dingen aan een datum koppelen. Namen, nou dat is een ander verhaal ;-).

Mijn ouders, de mensen die mij groot hebben gebracht, lief hebben gehad, gesteund. Nog altijd kan ik met oprecht hart zeggen dat ik van mijn ouders hield. Ook al waren wij het niet altijd met elkaar eens. Maar echt oneens ook weer niet. Ik had ze niet alleen lief- ik respecteerde ze ook. Dat zijn wel twee verschillende dingen. Respect en liefde.

Met trots spreek ik nog over ze - en missen doe ik ze ook nog. Mijn vader die op 4 november 1999 overleed en de geboorte van zijn eerste achterkleinkind niet meer mee heeft gemaakt. (Hij werd op 8 maart 2000 geboren).

Mijn moeder die insliep 1 uur na het jaar 2011 begon die al die jaren zonder haar levenspartner er het beste van maakte maar ook op 87 jarige leeftijd dacht - ' het is goed geweest'.

Tevreden ben ik - met mijn ouders en hun liefde voor mij. Met hun invloed, het streven naar een goed leven voor hun gezin, het harde werken en de keuzes die zij maakten. Ik laat de gedachten van 'achteraf' weg. Want het is zo gelopen, het is zo geweest en om de woorden van mijn moeder te herhalen 'het is goed geweest'.

Mijn 'thema' voor 2016

Ik las onlangs de blog van Tracey op ' My daily walk in His grace'. Een prachtige blog waar ik een regelmatige bezoeker ben.

Tracey had het over haar woord voor dit jaar - Choice! En dat zette mij aan het denken. Ik herlas vanochtend mijn eigen blog van afgelopen zondag ( 3 januari) en kwam TEVREDENHEID tegen. Het bleef vandaag aan mij 'kleven' zeg maar. Ik heb een aantal klussen geklaard en voel een TEVREDENHEID niet alleen met de geklaarde klussen maar ook met mijzelf.

Ik heb de laatste maanden nogal de neiging gehad om snel afgeleid te worden. Dan, aan het einde van de dag, heb ik wel veel gepresteerd maar weinig AF naar TEVREDENHEID!

Ook zat ik telkens geklaarde dingen aan te passen, te bewerken, om te gooien want ik was bezig met het GOED doen wat nog BETER kon. Ik miste TEVREDENHEID.

"Niet dat ik dit zeg vanwege gebrek, want ik heb geleerd tevreden te zijn in de omstandigheden waarin ik verkeer" (Filippenzen 4:11).

Het wordt ons niet makkelijk gemaakt tegenwoordig. In kranten, bladen, op de radio en televisie worden we bekogeld met advertenties die ons willen laten doen geloven dat wij GELUKKIGER kunnen zijn met ANDERS, MEER of ERBIJ!

Ik ben wezen googelen voor wat informatie en misschien een leesbaar, waardevol stukje schrijven vinden die het duidelijker kan vertolken dan ik...en ik ben dit tegen gekomen.

Op de website van All about following Jesus stond een stuk over Christelijke tevredenheid. Daar gaat het over de dagelijkse dingen maar ook over betere banen, groter huis enz. Ik wil het eventjes hebben over de wat kleinere obstakels. Mopperen bijvoorbeeld. Mopperen op de kinderen,  echtgenoot, het eten, de was, de huishoudelijke taken, de overburen, het weer.

Wanneer IK meer TEVREDENHEID wil ervaren dan is mopperen een gewoonte om af te leren. En daar ga ik de komende tijd aan werken.

Mijn woord voor 2016 is -

T E V R E D E N H E I D.

Tijd om bij te komen

Wat een heerlijk zonnetje. De weermannetjes en vrouwtjes hebben het voor de zoveelste keer mis- geen regen maar zonneschijn. Geen sneeuw en het enige wit zijn wat pluisjes tegen de blauwe lucht. een ideale dag om een boswandeling te maken, of langs het strand te wandelen. Het is wel koud hoor- of koud, nou ja fris dan! Dus sjaal en jas een vereiste. Misschien ergens een beker lekkere warme chocola drinken. Met slagroom. Het kan nog. Morgen begint het bezinnen weer. Morgen laten we de Kerst en NJ's activiteiten achter ons en begint 2016 echt. Toch?

Vandaag houd ik mij koest. Geen strandwandeling maar thuis, samen met mijn man een rust dag. Misschien dat we nog eventjes onze neuzen naar buiten doen- maar nu nog eventjes niet. Bijkomen van de drukte, de gezelligheid en 'teveel' momenten aan tafel. 

Mijn kinderen die allen Down Under wonen tobben met extreem weer situaties. Er is of teveel regen - en campings lopen leeg vanwege overstromingen, of het is te warm waardoor mijn zoon de koeien moet melken en verzetten in 39-41 graden. Ik krijg foto's van kleinkinderen in hun tentjes in de schuur - want buiten waait het te hard. Er is overal wel wat. Maar plezier hebben ze in ieder geval. Er komen geen teleurstellende berichtjes maar avontuurlijke snapchats van lachebekjes.

Morgen, dan begint weer een 'reguliere week' waarin hopelijk alles weer een beetje op gang komt in het herkenbare en 'normale'. Ik loop al dagen met de vraag 'welke dag is het eigenlijk vandaag?'. En ik heb begrepen dat ik niet de enige ben.

Morgen ga ik de kerstboom aftuigen. Nee, ik wacht deze keer niet tot 3 Koningen. Ik heb besloten dat de maandag na Oud en Nieuw een goed moment is om schoon schip te maken. Er gaat ook veel versiering weg- ik hou alleen alle het zilver gekleurde over. Dat steekt mooi af tegen de groene takken en de donker rode muur . Ik ben klaar met thema's en kleur wisselingen. Ligt dat aan de leeftijd?

Goede voornemens - nee daar doe ik niet aan. Ik neem elke dag wel iets voor en dan streef ik naar een tevredenheidsgevoel aan het einde van de dag. Daar heb ik geen lijstje voor nodig. Agenda volboeken- daar hou ik niet van toch kruipen er afspraken in die ver van te voren gemaakt worden. Hier wil ik wel wat meer attend op zijn. De maand juni bv zit al vol....! Ja ik weet het, ik ben er zelf bij!

2016 - dat het een goed jaar mag zijn voor ieder. Dat de hobbels die men tegenkomt met beleid worden genomen. Dat tevredenheid een woord is die veel en vaak in gesprekken voor mag komen en dat de rust mag wederkeren op de plekken op deze mooie aarde, die nu nog in onrust en geweld verkeren.