Tweestrijd en keuzes maken!

Zoals dagelijks in het leven, moet men keuzes maken. Of het over werk, gezinsleven, activiteiten, dagindeling, maaltijd of zelfs kleding. Dit jaar een een aaneenschakeling aan keuzes geweest tot nu toe.

Zoals vermeld in mijn laatste blog die ik hier heb geplaatst, kreeg ik bezoek van mijn kleinzoon uit Australië. Ik heb, vanwege de drukte gekozen om alleen op mijn 'OmaFarAway' blog te schrijven en videos te plaatsen op mijn nieuw avontuur- YouTube. Daardoor had ik geen of zeer weinig ruimte om hier verder wat te plaatsen. Onze dagen waren rijkelijk gevuld met activiteiten, samen zijn en ook wat ruimte te hebben om alles in rust op te nemen in ons geheugen om het even te laten bezinken.

Na zijn vertrek waren de 3 weken zo maar om en arriveerde mijn vriendin uit Nieuw Zeeland. Wij hebben genoten van het weerzien en na 8 dagen vertrokken zij en ik naar Wales. Ook daarvan staan videos op YouTube. We dachten dat dat wel handig zou zijn, omdat we misschien later wat vergeetachtig zouden kunnen worden. Een geheugensteuntje kan men altijd gebruiken nietwaar? 😁

Een paar dagen na terugkeer werd ik opgeroepen voor een hand operatie. Dat was 18 juli. Ik tob hier nog mee. Komt vast goed. Na 7 weken met een actieve hand en eentje die er een beetje bij hangt- ben ik wel toe aan wat vorderingen. Ook dat heeft betrekking gehad op mijn activiteiten en prioriteiten stellen.

Toen in eerst begon met mijn blog ( 2012) schreef ik alleen in het Engels. Mijn kinderen en kleinkinderen zijn de Nederlandse taal niet machtig. Verder zijn mijn Nederlandse vrienden niet allemaal vertrouwd met de Engelse taal dat ik er een Nederlandse versie bij hebt gedaan. Veel om bij te houden dus. Het is mijn streven om 1 keer per week iets te schrijven over iets wat mijn leven heeft bij-invloed, getekend, geamuseerd,  verrijkt of indruk heeft gemaakt. En dat ging best goed. Ik hield ook mijn onderwerpen apart. Een keuken blog, een oma blog, een geloof blog en uiteraard mijn Engelstalige blog. En nu dus de YouTube erbij. Veel dus.

Dus moet ik keuzes maken. De eerste stap was het stoppen met mijn geloof blog. Niet dat ik met mijn geloof ben gestopt. Integendeel. Juist door de verandering ben ik mij bewust geworden van het gevaar dat dit onderwerp op de achtergrond zou kunnen raken. Nee, de reden was dat ik niet meer naar het lees/praat/bid groepje ging. Daar kwamen vaak de gedachten vandaan voor mijn discussies.

Door het bezoek van mijn gasten- viel de keuken blog ook weg. Ik was weinig thuis. Koken werd even iets automatisch, minder spannend en snelle maaltijden. Nu ik ook maar 1 hand hebt die dienst doet- komen er ook alleen maar 'snelle makkelijke' dingen uit de keuken. Wel smaakvol. Dat wel. Maar het stoort mij dat ik niet kan doen waar ik goed in ben en graag doe. Komt wel weer- hopelijk voor de kerst. Beetje cynisch maar dat krijg je als iets tegen zit. 😏

Het is tijd om weer actief te zijn met de dingen waar ik van houd. Koken, bakken, schrijven, foto's en filmpjes maken. Zelf denk ik ook dat ik die afleiding nodig hebt om te ontspannen en niet te focussen op mijn hand in de zin van, SCHIET OP HAND! Maar met wat meer geduld en positieve energie.

Dus, trouwe lezers. Hier ben ik weer en hopelijk word het weer een leuke periode van gedachten delen. Ik blijf actief op YouTube omdat ik meer wil leren om de korte reisjes die wij maken, toerist in eigen lad enzo, te kunnen delen. Dus wil je dat volgen- be my guest en word abonnee. Kost niks, alleen even 'inschrijven'.

Groetjes en tot de volgende keer.

Mijn blogs als boeken af laten drukken

Het is alweer een tijdje geleden. Nu, voor de tweede keer heb ik mijn blogs af laten drukken via de website- Blog2Print. Zo spannend. Het is toch een wonder om je eigen woorden op papier te zien. Of ze nou andere boeien of niet, het zijn wel je eigen gedachten en teksten die wat voor de schrijver  betekenen. Natuurlijk is het leuk als iets online staat en pakweg 100 - 1000 ( of meer)  mensen vinden het mooi, leuk, interessant om mee te lezen. Als ik daar niet om gaf zou er geen reden zijn om de blog openbaar te hebben. Dan is het mogelijk om dit allemaal privé te houden. Alleen voor zelf schrijven. Het is zelfs mogelijk om de blogs alleen door genodigden te laten lezen. Zo beperk je de buitenwereld maar gaan de blogposts naar de mensen die jezelf kiest om mee te lezen. En dat is ieder zijn goed recht. Ik kies voor Openbaar. Toch vind ik het ook leuk om de blogs op papier te hebben, en als een boek alles terug te kunnen lezen. Foutjes en al.

Het is ook opvallend dat sommige onderwerpen waar ik een mening over had, nog steeds hetzelfde zijn. Toch is er bij anderen een beweging teweeggebracht. Na het opschrijven van iets- heb ik er soms een heel ander gevoel of inzicht van gekregen. Het schrijven werkt dus voor mij op verschillende manieren therapeutisch en verhelderend.

Vaak dollen er gedachten door mijn hoofd waar ik in een impulse wat over schrijf. Wat ook gebeurt is een aangrijpende gebeurtenis geeft ook aanleiding tot schrijven. Soms is het een ervaring die ik wil delen. Er is geen rode draad anders dan de drang om het gesprek uit mijn hoofd te halen en 'op papier' de ruimte te geven om daar verder te leven. Als dat warrig klinkt, ik weet het niet anders te verwoorden.

Ik merk ook, na 5 jaar begonnen te zijn met bloggen, dat mijn Nederlandse taal erop vooruit gegaan is. Mijn woordenschat is verder uitgebreid. Ik heb er nl best wel eens last van om de juiste formulering te vinden voor iets wat ik schrijven wil. Mijn Nederlandse taal, al is het mijn moedertaal, is toch niet zo goed ontwikkeld door een afwezigheid van ongeveer 30 jaar waarin ik Engels heb gesproken. Ik doe echt mijn best om als volwaardig volwassene voor de dag te komen met correcte taal. Wat niet helpt is het verloederen van de Nederlandse taal met het Engels. Ik probeer het niet te gebruiken terwijl er juist steeds meer Engels verworven word door het Nederlands.

Al enige tijd geleden, toen ik zag dat ik over diverse onderwerpen schreef, en er ook een Engelse blog op na hield, heb ik al mijn blogs verdeeld. Nu heb ik er 5 verschillende waarvan 1-tje ietwat verwaarloosd wordt. Op mijn 'hoofd' blog staan links naar alle andere onderwerpen. Zo probeer ik de diverse lezers aan te bieden waar de interesse ligt. De kookliefhebbers onder ons, de oma's ver weg, mijn Engelse volgers, over het geloof ( die er een beetje bij-inschiet momenteel) en uiteraard deze blog 'Ik zie dat zo/Dit wilde ik even delen'.

De boekenkast pronkt nu met nog wat blog boeken van mij....dat geeft zo'n geweldig gevoel. Voorlopig zijn jullie nog niet van mij af. Mijn hoofd zit nog veel te vol.

Fijne feestdagen allemaal.