Gooi maar op de grond! Doe je thuis ook toch?

Vinden jullie het ook zo raar? Dat wanneer je een eindje gaat wandelen of gewoon naar de winkels loopt dat je zoveel troep tegenkomt? Bekertjes, snoep papier, papieren zakdoekjes om maar wat te noemen. Om het maar niet te hebben over de vele drank flesjes plastiek en glas en blikjes te hebben.

Ik zie de wereld als een 'thuis'. Ik ben telkens verbaasd als ik weer een hoek om ga. Een nieuw 'kamer' in. De uitstraling van alles wat ik zie. De bouwstijlen van een huis of veel groen doet mij denken aan het behang aan de muur. De vorm en grote van een straat of wijk geven de maten van de 'kamers' aan.

Al rijdend door ons prachtig land, na elke bocht weer een verrassing, prachtige uitzichten en belevenissen voor het oog. Dan stap je uit om even te genieten of een foto van al dit mooie vast te leggen - waar je dan eerst over de zooi moet stappen. Als er een prullenbak is ruim ik het wel op, maar die is er niet altijd.

Op en af ritten van snelwegen en entrees van dorpen zijn minder verwelkomend dan je zou willen. Ik schaam mij wel voor wat bezoekers als het eerste ziet als die in mijn stad ( Dordrecht)  binnen komen rijden. Als ik bezoek krijg wil ik ze met een nette entree, schone stoep en opgeruimd huis ontvangen.  Gemeenten kijken niet zo krap heb ik het gevoel. Hoewel het afval toch van de burger zelf afkomstig is.

Het 'opvoeden' van nette burgers lijkt moeilijk te zijn.

De afgelopen 12 maanden heb ik veel van ons land gezien. Ik heb twee maal bezoek uit het buitenland mogen ontvangen. Voor lange periodes. Ik ben videos van onze uitstapjes gaan maken. Waar ik op  moet letten is nou net wat ik zeg - het vuil op straat, in de berm en langs de wegen. Ik schaam mij ervoor.

En nee, er is geen 'schonere gemeente'. Het is overal een probleem. Vuilnisbakken die maar zelden geleegd worden door bezuinigingen, straten die niet meer onderhouden worden. Bewoners, of het nou huurders zijn of huiseigenaren die hun stoep niet meer schoonvegen. Treurig. Nee mensen, het is niet alleen de gemeente die daar verantwoordelijk voor is. Diegene die hun zooi op straat gooien- dat zijn de schuldigen. Toch ligt het ook aan ons als mede burgers, als wij die rommel laten liggen.

Vanochtend op onze parkeerplaats heb ik weer wat papiertjes en een plastiek beker in de ondergrondse gestort. Een kleine moeite. Soms trek je de huissleutel uit je jaszak en valt je zakdoek op de grond. Wie raapt het dan op? Weinig die daar op letten. Je doet je auto open en het parkeerpapiertje vliegt van de dash af op straat, pakt u het op, of laat u het fladderen? Voor een aantal hier- was het juist dat. Laat maar liggen.


Misschien wat aandacht hieraan zou geen kwaad doen dacht ik. Een schone straat en berm ook. Nou dat zou toch mooi zijn. Geef de natuur de ruimte. Laat de bloemen bloeien. 

Even aandacht voor de rommel op straat.

Doorgeslagen??

Ik sta versteld van hoe de mensheid van vandaag in het leven staat. Nou is dat erg globaal hoor, want  het is niet zo dat IEDEREEN het zelfde doet, denkt of gelooft. Gelukkig maar.

Toch valt het mij op dat de berichten die in social media en in kranten verschijnen uitstralen dat 'de meerderheid' achter hun berichten en bevindingen staan. Ik heb nog nooit een interview gehad, u wel?

In eigen land: De Efteling gaat de poppen die 'blijkbaar' niet meer in deze tijd passen, aanpassen aan 'de norm' ??? Geen neusringen en kroeshaar meer! tJonge jonge waar gaat dit over. Er zijn nog bevolkingsgroepen die dit nou juist WEL mooi vinden. Hebben die geen stemrecht of acceptatie meer dan? Moeten we de overgebleven stammen met nekringen en oorbellen dan uitroeien?

Waarom staan er nog wel van de Delfts blauwe beeldjes met jongens en meisjes op klompen en met tulpen in de schappen in souvenir winkels? Dat is toch niet meer van deze tijd?

Een politicus in America moet zijn baan opzeggen vanwege een foto uit de jaren '80 omdat hij zijn gezicht zwart had gemaakt om Michael Jackson na te doen op een feest. DAT MAG NU DUS NIET, toen nog wel! Wie is er niet op een feest geweest waar je verkleed moest komen? Als indiaan misschien? Oeps - FOUT!! Ik weet nog van een 'black/white' thema feest in die periode. Ik ben benieuwd of allen die daar aanwezig waren de foto's uit de albums hebben gescheurd en verbrand.  Gauw doen hoor! Stel je voor dat iemand daar achter komt. Het nieuwe denken helpt vooruit te denken, laat het verleden los!

Maar dat niet alleen. Klimaat verandering. Nou als iemand daar nog niets over heeft gehoord, gelezen of gezien leeft die onder een steen. Of zonder internet, tv, radio en kranten. Vanwege het milieu zeker. We mogen geen vlees eten, we mogen ook geen vis meer, voor schoon en gezonde groente moeten we 3x meer betalen om gezond te blijven. Trouwens, dan als we veel minder kunnen veroorloven is het problematiek van overgewicht ook opgelost!! Nep vlees mag wel. Dat is beter voor het milieu?? Hoe dan? In Australië is een groep agressieve activisten bezig om boerderijen te overvallen en dieren te 'bevrijden' door ze te ontvoeren en thuis met luiers op te vangen. Je kan tegen iets zijn maar de wet is de wet en je blijft met je tengels van ander mans spullen af. Er zijn vreedzamer en leerzamer manieren om mensen bewust te maken van een verandering in gedachten en gedrag. Waar moet dit naar toe?

Afwassen en kleding wassen- dat moet ook anders en op een milieu vriendelijk manier. Oh en al die windmolens en zonnepanelen, dat is ook niet 'the way to go'! WAT DAN WEL?

Ik heb 9 kleinkinderen. Van  26 tot 2 maanden. Hoe ziet de wereld eruit voor hun straks? Zitten alle voedingstoffen in een pil gepropt en is er geen reden meer om aan tafel te zitten. Oh nee, we mogen niet meer zitten- zitten is het nieuwe ROKEN! STAAN allemaal...weg met die stoelen.

Ik blijf mij verbazen. Doe gewoon- dan doe je al gek genoeg! Wees aardig voor elkaar - geef elkaar de ruimte om te zijn wie je bent. Een beetje meer verdraagzaamheid draagt toe aan een gezelliger samenleving. Leer van elkaar en scheld elkaar niet uit. Mijn mening hoef niet de uwe te zijn, wees blij met wie jij bent, maar respecteer elkaar zonder het eens te hoeven zijn. Mensen, het leven duurt maar even - maak er wat moois van!

Het WAS even wit

Hehe, waar ik al een tijdje op zat te wachten, eindelijk toch gekomen. De sneeuw. Voor sommigen een nare ervaring maar voor anderen een aderlating. Mijn lichaam heeft dit even nodig. Afkoelen op een natuurlijk manier. Iets wat in de ritme van mijn lichaam past. Vier seizoen, allen met een bijzonder kenmerk. Die van de winter is SNEEUW.

Ja, ik weet het, de 'donkere dagen' zijn somber. Ligt aan hoe je in het leven staat denk ik. Ik 'vier' 21 december in de zin van, "kijk nou gaan we weer de goede kant op. Tegelijkertijd 'vier' ik ook 21 juni and een teken dat de langere dagen weer in gaan korten. Niet alleen zijn de veranderingen in de natuur nodig ( natuur = planten, dieren) ook wij 'dieren' hebben deze omslag nodig om ons lichaam in balans te houden.

Hier gemaakt - geboren - even weggeweest en weer wedergekeerd. Ik weet wat het is om in een land te wonen waar de seizoenen minder verschillen in temperatuur. Ik 'bleef' het warm hebben. Nu terug in mijn geboorteland, en meegenomen de temperatuurverschillen van vroegere tijden, is mijn lichaam weer beter geregeld. Gek misschien, maar waar.

Het wit verdwijnt nu al, of voor sommigen 'nu pas'. Ik had het wel een weekje bij mij willen houden. Misschien zit er nog een buitje ergens in de lucht, ondertussen ben ik heel tevreden met wat ik al heb mogen ontvangen.

Het WAS even Wit! Blijer kon je mij op dat moment niet maken.

Goed begin is het halve werk

Het is maandag van de tweede week in 2019. Vorig jaar had ik gekozen om maandag als een 'vrije dag' te bestempelen. Met 'vrij' bedoel ik, dingen voor mezelf doen. Niet vol huishoudelijke klussen of verplichtingen. Nou, dat heeft niet lang geduurd voordat er een verschuiving plaats vond.

Ik benader langzaam maar zeker mijn 'pensioengerechtigde leeftijd' en zal over ongeveer 8 en 1/2 maand mijn pensioen ontvangen. Nou werk ik al een aantal jaren niet meer vanwege meerdere factoren, toch verveel ik mij nooit. Soms zijn de dagen giga kort moet ik zeggen. Vliegen de deur uit en verdwijnen over de horizon om nooit weer terug te komen.

Het is maandag. Ook vandaag gaat het niet lukken om de dag 'helemaal' voor mezelf te houden. Ik heb daar in principe geen moeite mee ook omdat ik de dingen die ik doe, ook in mijn voordeel werken. Zoals een opgeruimde huiskamer, schone was buiten, ja buiten, en een lekkere maaltijd op tafel vanavond. Trouwens, manlief gaat forellen roken dus ben ik beperkt in de voorbereidingen. Ook leuk.

Vandaag heb ik het een and ander geregeld. Mijn pensioenaanvraag gaat zo op de bus, en mijn ziekenkosten verzekering is ook aangepast en de nieuw polis is binnen en in mijn administratie map opgeborgen. De boom is weg en de kerstversiering gaat mijn man zometeen in de schuur opbergen.

Ik heb voorgenomen- in december al, dat ik meer wilde weten over het reilen en zeilen van mijn computer, dus had ik mezelf op een abonnement getrakteerd voor Sinterklaas bij de AMAC store. De 'ins en outs' van mijn computer zijn deels bekend. Toch is er veel waar ik baat bij zou hebben als ik mijn kennis uit zou breiden. Vorige week al mijn eerste kennismaking en 'les' gehad. Nu sta ik weer ingeschreven voor de komende 3 weken op allerlei andere onderwerpen. Vooruit plannen is belangrijk, anders kruipt de week zomaar vol en heb ik geen ruimte voor de dingen die ik nu even van belang vind.

Met de video's online zetten op mijn YouTube kanaal gaat het ook stap voor stap beter. Ik zie ook vaak nu dingen die ik aan kan passen of ander vorm kan geven. Elke video is een les en stap naar verbetering. Ik ben eigenlijk best wel trots op de vorderingen en ook niet blind op de tekortkomingen. Nooit te oud om nieuwe dingen te leren.

De fysio afspraken voor mijn hand gaan ook gewoon door. Ik ben van plan om eind dit jaar alle narigheid hiervan achter mij te laten. Elke dag werk ik er hard aan om de mobiliteit en flexibiliteit weer optimaal te krijgen. Kost veel energie en dat heb ik er wel voor over.

Tijd voor koffie. Daarna stofzuigen en cake bakken voor een bijeenkomst vanavond. De rest van de dag is voor oefeningen met mijn computer.


Fijne tweede week allemaal. Dat het veel voldoening met zich mee brengt.

En dan is het 'opeens' 2019

t' Ja, wat vliegen de dagen voorbij zeg. Ik weet het, dat is niets nieuws. Heb het al eerder over gehad. Toch kan ik er niet aan wennen. Vandaag begon mijn dag vroeg. Even een klus klaren voor een vriendin. Daarna onze leenauto retour naar de garage brengen. Onze auto staat al een paar weken bij de garage- kapotte computer. Er is geen 'goed moment' voor zoiets. Komt nooit gelegen. Vooral niet net voor de kerst. Op 12 december om precies te zijn. De hoop is nu dat de klus eind deze week klaar is. Oh wat mis ik 'het gemak' hiervan.

Na bijna 4 maanden niet kunnen rijden vanwege mijn hand euvel, en nu omdat de auto gewoon niet voor de deur staat. Het is geen drama of ramp maar wel ontzettend onhandig. Ik leef in goede hoop! Ook dit zal ons voorbij gaan.

Oud en Nieuw. Weer een feestje achter de rug. En wat een vuurwerk. Nou heb ik wel  mooi gekleurde vonken en sterren richting de hemel zien vliegen, toch kon ik mijn 'beoordelende' gedachten niet weerhouden hierover. De bijeenkomsten van milieu groepen om luchtvervuiling tegen te gaan. Ja ik weet het, dweilen met de kraan open. Zoveel 'experts' zeggen dat het ons toch niet gaat lukken. Maar om dan €68 miljoen aan vuurwerk af te steken?? Wat een stank en herrie was het. En wat maak ik  mij dan zorgen over de natuur in de vorm van de vogels, andere buitendieren en huisdieren. Mensen uit oorlog gebieden, kleine kinderen die dit evenement nog niet begrijpen. Eenzame ouderen die bibberend in hun huiskamer zitten of in bed liggen. Trillend van angst. Om het maar niet over fysieke of materiële schade te hebben. Vandaag de dag kan de knal niet hard genoeg zijn lijkt het.

Onze eerste dag van het jaar verloopt als volgt. Lui ontbijt. Even bankhangen, dan de feestkleren aan. Op naar de eerste tante. Zij wordt volgende week 82. Als een traditie drinken wij daar koffie, smullen van de toastjes met kaas en pate gevolgd door het jaarlijks heerlijk bereide salade. Onder het genot van wat drinken- wijn voor de niet chauffeurs onder ons en fris voor de BOBs, veel gelach en verhalen over 'vroeger'.

Op naar de middag thee en oliebol en/of appelflap. Zelfs na haar aanvaring met een heupeuvel en operatie staat ma (88) weer haar 'mannetje'. Alles goed voorbereid. Hier kijken wij naar de skispring competitie. Jammer dat er dit jaar weinig to geen sneeuw lag. Toch een goede wedstrijd. Zo mooi om te zien. Dan komt de familie uit Amsterdam en om de hoek. Gezellig.

Verder naar afspraak nummer 3. Tante Jaantje, al 91 jaar jong. Haar 3 kinderen met aanhang, daar ook weer de kinderen van met aanhang. Dan daar weer een laagje onder. Met 4 generaties en een paar 'buitenbeentjes' zoals wij 3-tjes, is het feest. De emmer met oliebollen staat ook hier klaar. Koffie/thee en andere versnaperingen ook in overvloed aanwezig. Grote zaal- de kinderen kunnen heerlijk ravotten. Dan komt de andere tante (88) ook binnen.  Wel jonger dan haar zus. De kring wordt nog groter. Hier een neef daar een nicht. Het is zo gezellig. Het is inmiddels donker buiten. En ach, ook wij worden moe. Het is tijd om ons eigen stekkie weer op te zoeken.

Het jaar is weer mooi begonnen. Het vooruitzicht om naar mijn kinderen en kleinkinderen te gaan ligt op de loer. Dan kan de tijd niet snel genoeg gaan - als het maar weer wat trager loopt zodra ik er ben. Want ook die dagen wil ik volop van genieten en liefst heel langzaam beleven. Er zijn kindjes te kroelen, neusjes te vegen en verhalen te vertellen.

Ik wens jullie allen een mooi, gezegend en gezond jaar toe waar je ook mag zijn en met wie en wat je ook mag bekoren.

Groetjes.

ps. Wil je meer zien hoe mijn 2018 eruit zag: Ga naar OmaFarAway en geniet mee.