Een geweldige (vrij)dag!

Vanochtend in redelijke vroegte keek ik naar buiten en was er even stil van. Wat een mooie witte, bevroren wereld lag voor me. En het was zo STIL! Een strakke lucht, geen auto geluiden, geen brommers of fietsers te bekennen en het was te koud en vroeg voor de vogels om nu al te gaan zingen. Hoewel, als zij dit meegemaakt zouden hebben dan hadden ze vast een mooi lied ervan gemaakt. Want het was echt beeldschoon buiten.

Ik kwam weer terug in de NU, toen de werklieden die aan het huis naast ons aan het timmeren zijn, aan de slag gingen. Ja, het leven gaat door, ook na zo'n stilte, zo'n rust moment- een gouden greep die zo'n dag meteen bijzonder maakt.

Opeens had ik overal zin in- alsof dat kleine momentje mij een vitamine stoot had gegeven. De dag was goed begonnen en nodige mij uit om er goed gebruik van te maken.

Een paar druiven lagen op de fruitschaal, die werkte ik naar binnen. Daarna even snel een kijkje in de krant- niets bijzonders, vervolgens aan mijn bureau voor ' God's tijd' danken waar ik gezegend mee bent, gezondheid, kinderen en kleinkinderen, mijn man, familie, vrienden huis en haard, mogelijkheden en activiteiten die ik mag beleven en de enthousiasme die ik heb voor het leven. Er zijn zoveel uitdagingen- zoveel mogelijkheden, zoveel kansen. Ik weet dat ik niet op alles in hoef te gaan, kan gaan of moet gaan- toch denk ik soms dat ik teveel 'laat liggen'. Maar ja, die 24 uur he, die zijn ook zo maar om!

Vandaag dus, energie in overvloed en de kans om veel van vandaag te genieten.

Wandelen met mijn man, een stukje gezondheid kan geen kwaad-  (al geschied). Daarna 15 minuten op de fitness fiets - rondje van de zaak, (afvinken). Lopend naar de supermarkt voor wat kleinigheidjes en koffie met een vriendin die  straks komt. ( leuk vooruitzicht)

Vanavond komt mijn zwager eten- leuk om de twee broers weer even samen over muziek en concerten te horen kletsen. Dat is echt hun gezamenlijke passie. Koken de mijne dus onze avond kan ook al niet meer stuk.

Ik denk dat tegen de tijd dat ik mijn bed in rol- dat ik wel degelijk alle 24 uur goed benut zal hebben en er geen kruimeltje van is verloren gegaan.

Heerlijk!!

Een cadeau

Even een 'goed nieuws' berichtje. Niet dat mijn berichten slecht nieuws zijn. Maar deze is inhoudelijk net iets anders.

Ik wilde even een bijzonder moment met jullie delen.

Wij wonen aan een dijk. Binnendijks staat ons huis en onderaan de tuin 'ligt'  en waterwiel. Honderden jaren geleden was hier een dijkdoorbraak met als resultaat- een mini meer. Op zijn diepste punt is het 6 meter, dus je zal lange benen nodig hebben om de bodem te raken.

Aan de rand van de wiel staan meerdere wilgen, korte, oude, jonge, treurwilgen en kronkel wilgen, van alles wat. Wilgen houden van natte voeten. De wiel is niet toegankelijk voor het publiek- er staan huizen van particulieren omheen, zeg maar. Wij genieten van een uitzonderlijk mooi natuurgebied vanuit onze tuin en vanaf de, aan het water gelegen, vlonder. Bootje erbij, prachtig!

Met dit weer zitten we uiteraard niet buiten, maar kijken wel via de grote schuifpui in de eetkamer of het raam boven de aanrecht in de keuken, veel naar buiten waar we diverse watervogelsoorten kunnen waarnemen. Aalscholvers, eenden, waterhoen en meerkoeten, soms een enkele witte zwaan, als er storm op zee is dan komen de meeuwen ook in grote aantallen aanvliegen. De nijlgans komt ook zo af en toe aan en ja, nu is hij even met wintersport maar er 'woont' ook een schildpad in de wiel. Die zien we op zomerse dagen op zonnige plekjes lekker liggen zonnebaden. Het water bevat ook diverse vissoorten- van piepklein naar meter lang. Een bevoorrechte positie om hier te mogen wonen.

Gistermiddag omstreeks 16:00 stond mijn man in de keuken om koffie te zetten, ja lief he? Hij moest op het water wachten en keek uit het raam. Met enthousiasme riep hij mij om te komen kijken. Op een tak in een grote wilg die laag in het water hing met z'n takken, zat de ijsvogel. Een prachtig exemplaar- mannetje werd mij verteld.

Meestal vliegt zo'n beetje snel weer weg, vooral als het in de gaten heeft dat er iemand staat te kijken, of een onverwacht geluid hoort. Ik greep naar mijn camera- batterijen leeg!! Snel naar de kast, andere batterijen pakken- "zit hij er nog?". Zo snel mogelijk maakte ik de camera gereed. Ik nam snel een paar ingezoomde kiekjes en weg vloog het vogeltje. Net op tijd dacht ik.

Tot onze vreugde en verbazing kwam het weer tevoorschijn, nu zelfs dichter bij. Ik kon weer een foto maken. Oh deze was nog mooier. Nou heb ik geen super geweldige camera maar het maakt behoorlijke plaatjes. Dus deze foto durf ik wel te delen.

Het moest snel- en ik heb wat ik heb en ben er trots op. Dankjewel ijsvogel, voor de kans om jou vast te leggen.

Dit wilde ik graag met jullie delen.

Wat verder weg- in de regen zoekend naar voedsel

Heerlijk dichtbij- wat ziet hij? Een visje misschien.

Knipoog aan 'Een volle week'

Ik kijk er een beetje van op. Er is alweer een hele week voorbij- weg om nooit meer terug te komen. Maar ja, er zijn ook weer weken die eraan zitten te komen- ik ben voorlopig gerust dat die dagen nog een tijdje door zullen gaan.

Maar voor mij dan ook? Ik weet natuurlijk  niet hoeveel dagen ik nog heb te gaan. Wat ik wel weet is dat ik mijn best doe om de dagen, die ik wel krijg als geschenk, zo goed mogelijk inzet. Velen van jullie, net als ik weten ook wel dat dit niet altijd het geval

Vandaag is het dus alweer zondag. Een dag om bij te komen, familie te bezoeken, kerk te gaan, boek te lezen, op de bank te hangen, was te vouwen, maaltijd te bereiden, bootje vare, wandeling maken. Voor iedereen een eigen invulling.

Zaterdag: Wasdag, boodschappen, huishoudelijke taken, sportdag, kapper, bedden verschonen, bakken, bezoek aan (schoon)moeder, poetsen, sportschool, feest avond.

Vrijdag: Markt, tuin, bloemen kopen, koffie bij...., filmavond, wekelijks uitje met vrienden/vriendinnen, huishoudelijke taken, keuken grote beurt, bakken voor het weekend. Klussen, met kinderen naar de speeltuin.

Donderdag: Werkdag, oppas oma, wandelen, sportschool, afspraken, uitslapen, makkelijke maaltijd dag, cursusavond, auto wassen.

Woensdag: halve werkdag, kinderopvang, zwemles, bibliotheek, vaste boodschappen afspraak met ?, pizza-avond, bijbelgroep,

Dinsdag: Thuisdag, ramen, tuin, strijken, boodschappen, speeltuin, fysiotherapeut, tandarts, kookles, afstoffen, koffie-ochtend, kaart-avond, sport

Maandag: Werk, vergaderingen, boodschappen, kinderopvang, koffie met ?, stofzuigen, maaltijd verzorgen voor? Bijkletsen met..! tv serie, wandelgroepje.

Ach ik verzin maar wat. Wat zijn we toch een bevoorrecht mens op dit en allerlei andere dingen die hier  niet vermeld staan te kunnen en mogen doen. Er kan nog zoveel bij- en misschien ook van af!

Ik heb zin in vandaag, morgen en elk dag die ik krijgen mag.

Geniet allemaal- fijne zondag!

Zondag - Vaderdag

Mijn geloof in God kan misschien als naïf beschouwd worden, kinderlijk zelfs. Want, als ik tegen iemand zeg " jazeker ik geloof in God. Kan het niet voorstellen om een leven zonder God te hebben", krijg ik soms hele negatieve maar ook verontwaardigde reacties. Vooral de opmerking misschien wel het meest geuit " als er een God is waarom is er zoveel ellende?"

Hier in een prachtige tekst van Claudia de Breij is een soort verwoord beeld van wat God's nabijheid in mijn leven betekend, het een beetje schetst. Nou is het niet zo dat ik alleen maar in nare periode God bij mij wil hebben- maar zeker ook in de blije, mooie momenten zoals bij een kus van een kleinkind, een omhelzing van een vriend, een zon die opgaat, een bezoek aan een mooi plekje op onze aarde, het horen zingen van de vogels, de ruige Hollandse luchten, een lekker maaltijd en het horen van de bruisende zee.

God nabij hebben voelt als een warm deken. In tijden van verdriet en pijn- krijg ik troost, in tijden van onzekerheid en beslissingen nemen zoek ik wijsheid en krijg ik rust, op momenten van blijheid vult mijn hart met dankbaarheid. Dit is hoe ik God beleef. Niet een tovenaar die het leven oppoetst mooier dan het is of een bediener van mij als trekpop die zelf geen keuzes hoeft of kan maken, maar als een liefdevolle Vader die over mij waakt, mijn adviseert, steunt, trots (of soms niet) op mij is.

Het is zondag vandaag. Ik werd wakker en dacht " het is Vaderdag. Ik ga er een mooie Vaderdag van maken".  Na het leid weer te hebben beluisterd, mijn gebed gedaan en nu verwoord wat ik vanochtend hebt meegemaakt ga ik genieten van deze dag.

Mijn Vader leeft in mij ik voel zijn aanwezigheid.

Het liedje is te beluisteren- klik op de titel.

Claudia de Breij - Mag ik dan bij jou?

Als de oorlog komt, 

En als ik dan moet schuilen,

Mag ik dan bij jou?

Als er een clubje komt, 

Waar ik niet bij wil horen,

Mag ik dan bij jou?

Als er een regel komt

Waar ik niet aan voldoen kan

Mag ik dan bij jou?

En als ik iets moet zijn,

Wat ik nooit geweest ben,

Mag ik dan bij jou?

Mag ik dan bij jou schuilen,

Als het nergens anders kan?

En als ik moet huilen, 

Droog jij m’n tranen dan?

Want als ik bij jou mag,

Mag jij altijd bij mij.

Kom wanneer je wilt,

Ik hou een kamer voor je vrij.

Als het onweer komt, 

En als ik dan bang ben,

Mag ik dan bij jou?

Als de avond valt, 

En ’t is mij te donker, 

Mag ik dan bij jou?

Als de lente komt, 

En als ik dan verliefd ben

Mag ik dan bij jou?

Als de liefde komt, 

En ik weet het zeker, 

Mag ik dan bij jou?

Mag ik dan bij jou schuilen,

Als het nergens anders kan?

En als ik moet huilen, 

Droog jij m’n tranen dan?

Want als ik bij jou mag,

Mag jij altijd bij mij.

Kom wanneer je wilt,

Ik hou een kamer voor je vrij

Mag ik dan bij jou schuilen,

Als het nergens anders kan?

En als ik moet huilen

Droog jij m’n tranen dan?

Want als ik bij jou mag,

Mag jij altijd bij mij

Kom wanneer je wilt, 

‘k hou een kamer voor je vrij.

Als het einde komt, 

En als ik dan bang ben,

Mag ik dan bij jou?

Als het einde komt, 

En als ik dan alleen ben, 

Mag ik dan bij jou?

Oma krijgt post

Het is vrijdag- ja, alweer. Vandaag is het droog na een week van grotendeels veel nattigheid. Ik kijk naar al de klusjes om me heen. Stapeltje hier, mandje daar- vaatwasser moet leeg! Ach de gewonen dingen. Ik ben bezig, of eerlijker gezegd, wij zijn bezig met het opruimen van onnodige en soms op uitgekeken spullen. Dingen die vaak in de kast terecht komen en niet meer naar gekeken worden omdat ze, voor welke reden dan ook, niet meer nodig zijn.

Gisteren de huishoudelijke klusjes gedaan- alles strak en schoon, vandaag 'in de computer' gedoken. Hier valt ook nog het een en ander op te ruimen. Inkomend post die weg kan, beantwoorde mails die ook weg kunnen. Mijn foto bestanden zijn ruimschoots en kunnen eigenlijk ook met een opruiming doen- vergt wel veel tijd, maar dan heb je ook wat!

Tegenwoordig vind ik deze klussen minder erg. Het geeft een gerust gevoel en ook voldoening. Ik wil zo graag, zou er iets gebeuren met mij, dat ik 'de boel'  opgeruimd achter laat. Niet alleen om mensen in mijn nabijheid te sparen maar omdat ik zelf de verantwoordelijkheid (wil) nemen om taken af te maken, mijn inbox schoon te houden en alleen achter laten wat voor een ander van belang is.

Enfin, dat terzijde. Ik heb een gezellig kamertje-kantoortje. Aan de muur hangen foto's en briefjes die voor mij van belang zijn. Zo af en toe pluk ik daar wat van af en gooi ik het weg- niet mee relevant. Het prikbord hing er netjes bij- tot vandaag. Ik kreeg post van de kleintjes....

Nou DAAR wordt ik blij van. Daarom mag mijn prikbord er rommelig en vrolijk erbij hangen. Dit is toch nog wel HET ultieme in post ontvangen he? Ja, skypen is leuk, foto's op FB zijn leuk- maar zo'n envelop openen en er van alles uit halen- dat overstijgt toch alles.

Oma is blij, dankjewel Indi, Summah en Bax- en dankjewel Kylie voor het posten hiervan. Dikke kus. Kijk maar in jullie brievenbus- er komt vast ook iets van oma naar jullie toe!

- en voordat je het weet is het vrijdag.

Ik hoor het mijn moeder nog zeggen ( oh dat is ook gek besef ik nu, mijn vader heeft dat nooit gezegd. Niet in mijn bijzijn in ieder geval) " waar blijft de tijd?" Als kind vond ik dat een beetje eng. Alsof ergens in de kast, achter het gordijn of in een la heel veel tijd opgeborgen zat. Ja, echt waar!

Het klinkt toch ook raar? Er was wel eens vaker iets weg, dan moest daar naar gezocht worden. Nu zei mijn moeder dat ze tijd kwijt was! Lachen jullie maar. Ik ben iemand die erg visueel is. Als ik iets hoor of lees dan krijg ik daar plaatjes bij. Dat is meestal niet erg lastig maar kan wel zo uitpakken. Dan schiet ik soms in de lach, of niet want het plaatje kan erg komisch zijn.

Vanochtend realiseerde ik me dat het 'al' vrijdag is en schoot mijn moeders zinnetje door mijn hoofd
" waar blijft de tijd?" en ik weet het nog niet.  Ik weet wel dat er elke dag het licht opnieuw verschijnt in de vorm van een zon en de lucht weer blauw kleurt. Ik weet ook dat de maan over ons waakt. Ik zie elke dag als een geschenk- om uit te pakken Letterlijk. Alles ermee doen wat er mee te doen valt. Volop genieten, inzetten en waarderen.

Ik begin mijn dag zeer positief en het eindigt ook zo. De minder geslaagde momenten overheersen mijn dag niet (meer). Dat is wel eens anders geweest. Dat ik continue dacht dat ik niet genoeg had gedaan. Niet genoeg van mezelf had gegeven. Dat ik anderen te kort was geschoten. Daar ben ik van af gestapt. Ik krijg, net als iedereen 24 uur om die zo goed mogelijk in te zetten. Over het algemeen bereik ik wel wat ik me heb voorgenomen, onverwachte gebeurtenissen daarbuiten gehouden. Het gevoel dat ik 'meer uit mijn dag'  had MOETEN halen of meer voor anderen had MOETEN doen heb ik naast me neer gezet. Die druk verdrong het genot van een mooie dag.

"Je wordt ouder", hoor ik zeggen, "dan vliegen de dagen sneller voorbij". Hoezo? Krijg ik minder dan de 24 uur die in een dag zitten? Ik weet wel dat ik iets langer doe over het stofzuigen, en dat ik soms even een kleine pauze neem in de vorm van misschien een bakje koffie of even naar buiten staren- wat mij gisteren overkwam. De ijsvogel vloog onderlangs mijn raam en over de Waal in onze achtertuin. Hij ging op een takje zitten en bleef daar een poosje heel stil zitten. Ik stond dus ook heel stil! Goud waard zulke momenten.

Enfin, het is vrijdagochtend. Het weekend staat voor de deur schreef een vriendin net in een mailtje. Nou bij mij is het nog steeds vrijdagochtend en ik ga proberen er weer wat van te maken. Voordat je het weet gaan de lichten weer uit. Er staan uitdagingen op mij te wachten.

Een gezegende en blije dag gewenst allemaal. Geniet van je tijd.

Oh ja, "een dag niet gelachen is een dag niet geleefd" is het spreekwoord toch? Nou hier dan een moment om te lachen!

Het is maandag-

Het is maandag, de eerste werkdag voor velen na de feestweken. Ik voelde het al in de lucht vanochtend- die bedrijvigheid van het leven dat weer op gang komt na zoveel vrije dagen.

Ook al hoef ik me nergens aan te melden voor mijn werk- is ook mijn ochtend wat 'zakelijker' begonnen. Ik ben met een project bezig en besteed mijn tijd om informatie te vergaren, van ideeën uit te wisselen en nieuwe informatie op te doen. En tegenwoordig kan dat vanuit de bureaustoel en voor een scherm.

Ook ga ik mijn website weer eens aanpakken, mijn administratie bijwerken en een bezoek brengen. Een volle agenda dus. En daar wordt ik blij van. Dat ik de energie hebt om taken te doen, dat ik enthousiasme hebt om nieuwe dingen te ondernemen en dat ik mensen om me heen hebt die ook van mijn gezelschap genieten.

Mijn voornemen was elke dag als een Nieuwjaar's dag te beleven- en dat valt me niet tegen. Ik wordt elke ochtend enthousiast wakker, meteen met een glimlach en nieuwe energie. Daar bid ik voor het slapen gaan voor en het werkt ECHT!

Ik bedenk dat het niet voor iedereen zo makkelijk gaat, elke dag met goede moed opnieuw beginnen. Dat is wel mijn wens voor iedereen. Hoe kan ik daar een steentje aan bijdragen, denk ik dan?

Er vliegen tegenwoordig allemaal wijsheden via het Internet heen- spreuken en leuzen. Toch vind ik het wel eens moeilijk om de juiste woorden te vinden om iemand moed in te spreken. Ik bid voor wijsheid- maar soms ben ik zo bezig dat de woorden maar niet door mijn denken heen komen. Dan zoek ik die van anderen- zoals deze -

Piekeren neemt de zorgen voor morgen niet weg, maar wel de kracht van vandaag.(onbekend)

of - 

Als wij ons licht laten stralen, geven we onbewust andere mensen de gelegenheid hetzelfde te doen. ( Nelson Mandela)

Voor mij is de dag pas begonnen als ik in gebed God hebt bedankt voor mijn rust en veiligheid in de nacht. Dat ik dankbaar ben voor weer een nieuwe dag, nieuwe kansen, nieuwe uitdagingen. Ik dank voor de mogelijkheid om Zijn wil in mijn leven te mogen ervaren. Dan pas begint voor mij mijn nieuwe dag. Het is tijd om aan de slag te gaan- 

Tot de volgende keer en ik wens jullie allen ook een gezegende dag toe!

Welkom in 2014

Nou, hier is het dan - 2014

Als ik de berichten moet geloven heeft Nederland massaal dit gebeuren gevierd met €67 miljoen aan vuurwerk. Dat kan ik maar moeilijk bevatten- terwijl ik wel heb gekeken naar alle vuurwerk dat rondom afgestoken werd en 'Wow' zei tegen al die gekleurde en uiteenspattende vuurballen en sterren. Het was een spektakel van buitengewone proporties- spectaculaire zelfs!

De spreuk "een goed begin is het halve werk"  springt nu naar boven. Is dit dan een goed begin?

Wanneer wij onze ogen openen en de nieuwe dag aanschouwen begint ons leven opnieuw. Daar hebben wij geen Oud en Nieuw feest voor nodig. Dus, wat is er zo speciaal aan de overgang van een jaar naar het ander 2013 naar 2014? Omdat het jaartal veranderd? Is dit feest gebonden aan deze dag- of kan het ook van 30 juni op 1 juli gevierd worden? Of tussen seizoenen?

Elke dag is er een nieuwe datum- die van de dag ervoor is ook weg- voorgoed, voor altijd. Ik weet niet waar deze gedachten opeens vandaan komen- mijn vingers vliegen over het toetsenbord en dit komt eruit! Het is een serieuze vraag- aan lezers van deze BLOG. Weten jullie het antwoord?

Is het om een keer per jaar stil te staan bij vernieuwing, bij een nieuw begin? Om deze ervaring met anderen te delen, iedereen beste wensen sturen voor een goed, gezond, gezegend jaar? Ik vier het ook al jaren...al 60 jaar lang eigenlijk. Nu vraag ik mezelf af- wat is er zo bijzonder aan deze dag wat er gisteren of eergisteren of vorige week niet was- behalve dan die nieuwe kalender?

Ik weet niet hoe lang ik het vol houd, maar ik ga kijken of ik met net zo'n enthousiasme elke dag opnieuw kan beginnen. Dat ik net zo blij, enthousiast, vol goede hoop en voornemend aan de nieuwe dag kan beginnen. Ik bedoel hier niet mee dat het vieren van een Nieuw Jaar niet kan, mag, moet of vanzelfsprekend hoeft te zijn. Wat ik me afvraag is- zijn we elke dag net zo blij?

Mijn laatste BLOG voor 2013 was vol goede wensen voor allen- en daar sta ik bij want dat zou ik iedereen elke dag willen wensen. Zegeningen, blijheid, veiligheid, gezondheid- dus bij deze;

Het is 1 januari 2014 en ik wens jullie allen de allerbeste wensen voor de komende 24 uur ( en alle dagen daarna).