Een ander onderwerp

Er was geen woensdagavond groep- er waren zoveel niet beschikbaar vanwege vakantie plannen dat er besloten werd de avond stilletjes voorbij te laten gaan.

Ja, wat moet ik dan? Waar moet ik nu over schrijven? Nou, er zijn onderwerpen genoeg waar ik het over zou kunnen hebben. Je hoeft de krant maar open te slaan en daar gaat het al mis. Niets anders dan geweld, gruwelijk geweld en overdadig geweld. Ja toch? Ik wordt er een beetje zenuwachtig van. Natuurlijk kan ik dat overslaan - en dat gebeurt ook wel en neem ik genoegen met de 'gewone' berichten, maar er staat weinig bij om echt blij van te worden. Dus die krant kan ik makkelijk links laten liggen en mijn dag wordt er niet minder door.

Psalmen 4:8
Ik zal gaan liggen en slapen in vrede, voor jou alleen, HEERE, stellen mij in staat om veilig te wonen. 

( NVS)

Waar wordt ik dan wel blij van?

Ik hou van kikkers en het lied
It's not easy being Green, van Kermit.
Tekst ZO bijzonder mooi.

Als ik wakker wordt en dankbaar de dag begin - juist met DAT gevoel van dankbaarheid dat ik er BEN! Dat mij een nieuwe dag geschonken is om er wat mee te doen wat waardevol is.

Wanneer er berichten staan van een of meerdere kinderen en/of kleinkinderen op mijn iPAd of telefoon.
( nee, niet via openbaar FB ofzo- gewoon - mam/oma berichten persoonlijk naar mij) vanuit het buitenland.

Als ik de stem van manlief hoor en weet dat hij goed heeft geslapen en uitgerust is. Hij heeft nl ernstig apneu en slaapt met een masker. Dat was ZO wennen. Ik ben absoluut ERG trots op hem dat hij er zo goed mee omgaat.

Als ik naar buiten kijk - regen, zonneschijn of welk weersomstandigheid ook - en zie hoe mooi alles rondom is. De luchten, de bomen, de geiten en kippen en het opgewekte gesnater van alle vogels.

Het ochtend chat bericht van een vriendin via Skype. We maken elke ochtend contact gewoon om te laten weten hoe de nacht is geweest en wat de plannen voor de komende dag zijn. Haar man is semi- invalide na een hartstilstand en reanimatie. Zij zorgt met veel liefde en toewijding voor hem. Dit ochtendritueel is echt een belangrijk onderdeel van onze vriendschap en steun naar elkaar.

Dus, ik hoef niet over die narigheid te schrijven. Niet omdat ik ontken dat het er is, maar omdat ik het veel belangrijker vind om te weten dat er mogelijkheden zijn tot dankbaarheid. Dat, als ik het zou toelaten, dat ik somber en neerslachtig zou worden als ik op ga in alle ellende die mensen zich aandoen.

Ik kies voor vrede in mijn omgeving. En als dat helpt om een ander ook zo in het leven te staan dan zijn we een stap verder om te leven zoals we dat behoren te doen. In liefde, in zorg voor elkaar - in hoop en vreugde.

Matteüs 22:36-40
36 ‘Meester, wat is het grootste gebod in de wet?’ 37 Hij antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. 38 Dat is het grootste en eerste gebod. 39 Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf.40 Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet staat.’

En elkaar afslachten is naar mijn inziens niet wat God voor ogen had.

Internet hobbels

Laatst kreeg ik te horen - " waarom komt mijn reactie niet op de pagina te staan?"

Nou heb ik de laatste tijd wat gesleuteld - maar ik heb niets veranderd aan de settings over REACTIE plaatsen.

Dan sta je soms even met grote vragen.... want ook al weet ik wel het een en ander - soms heb ik het gevoel dat ik niets weet.

Dan ga ik twijfelen aan mijn eigen kunnen.

Vanaf mijn jongere jaren - en dat is al lang geleden - werk ik met computers...

Mijn collega Hennie bij de sorteermachine
Wat een bakkenbeest he?

Tegenwoordig kan alles op een mobiele telefoon uitgezocht worden. Mails gestuurd, afspraken gemaakt - fotootje erbij. Noem maar op.

Toch blijft het soms in gebreken. Dan werkt internet niet of traag, dan komen de beelden raar over - of juist niet. We kunnen weten wat anderen eten of hebben gekocht en we kunnen vrienden terugbetalen - door per direct geld op hun rekening te zetten. We laten ons gek maken, gefrustreerd raken - en vaak de plezier ontnemen van onverwachte wendingen of gebeurtenissen.

Wat leven wij toch in een bijzondere wereld.

Ik vraag me af - hoe zou het de apostelen gegaan zijn met een iPad- een digitale agenda in de iPhone op zak of een TomTom om juist dat klein dorpje te vinden?

De bijbel - al die mooie verhalen en bijzondere belevenissen - nu ontbreken er beelden - hoe zou de wereld er toen ECHT uitgezien hebben? En zouden we meer of minder verhalen hebben om van te leren?

Hebben wij het nu beter???

Wij willen ( en dat wilde Thomas ook) zekerheid, alles weten of het wel of niet waar is, zekerheid over het weer, over die aanbieding, of de files er al staan. We laten eigenlijk weinig over aan onze verbeelding en verwachting. Eigenlijk jammer - want thuis blijven omdat Buienradar regen aangeeft en dan later horen - nee joh, het was hardstikke mooi weer hier - is toch een verloren kans.

Blinde vertrouwen - hebben we dat nog?

We zijn er nog niet.....

Een boek lezen en datzelfde boek bespreken vergt tijd. Want je komt van alles tegen. En vreemd genoeg ( of niet zo vreemd) raakt de inhoud nu onverwachts de dagelijkse gebeurtenissen - of dat nou toeval is of gewoon bewustwording laat ik in het midden. Ik ben zelf niet zo van 'toeval' maar dat is voor iedereen anders.

My Neigbour's House, een in het engels geschreven boek over het 10de gebod. Marja Meijers kreeg jaren geleden ingeving van  de Heilige Geest om boeken te schrijven over dit onderwerp ( de Tien Geboden) en dan nog wel in het Engels. Dat was wel haar voertal op dat moment, hoewel Nederlands haar moedertaal is.

Enfin, de groep mensen waarmee ik een discussie aanga (bijna) elke week is bezig duidelijkheid te krijgen over hoe dat gebod er nou precies uitziet en wat er van ons verwacht wordt. Best wel interessant om de geboden te zien als spelregels - ipv barriers.

Een woordje zoals NIET kan een rode vlek zijn voor velen en ongewenst gedrag oproepen. Dus, Marja haar uitgangspunt is niet NIET maar wat dan WEL?!

En zo komen wij tot nieuwe inzichten, zijn het eens en oneens en breken veel taboes open. Want hoe weet je nou of je iets wat een ander heeft WEL zou mogen willen en wanneer nou NIET!

Vorige week stond er een verhaal in de krant - een gezin had 'pech'. Van alles ging fout op hun vakantie. De krantenkop 'Vakantie van hell' of 'Helse vakantie' ( ik weet het niet precies meer) riep bij mij al gauw een gedachten van - oh wat een ramp is deze mensen nu overkomen?
Dus ik begon te lezen.......

Door een wat slordige voorbereiding ( mijn beoordeling) kwamen ze 'vast' te zitten op een camping in Frankrijk. Vast in de zin van , geen geld om uitstapjes te maken vanwege de pinpas die 'opgegeten was' door een foute die de eigenaar had gemaakt bij het trekken van geld. De kinderen konden 'alleen maar' bij het zwembad of in de speeltuin spelen. Er was geen geld voor pizza! De kinderen vonden het maar NIKS- ze verveelden zich! De begeleidende familiefoto sprak boekdelen.

Ik weet het, niet aan mij om te beoordelen - maar ja, daar stond het dan, in de krant " Vakantie van Hell". Oh zo triest. Ik was er stil van. Een camping, zwembad, Frankrijk, speeltuin, gezond, SAMENZIJN. Je zal het maar zo slecht treffen!

Natuurlijk hadden ze andere plannen voor ogen - maar het liep anders.

Dan ga ik toch denken - hoe zit dat met ons mensheid. Kunnen we nog tevreden zijn met minder? Hoe flexibel zijn wij? Danken we nog voor kleine zegeningen of alleen maar die Eerste Prijs ( de beste, grootste, mooiste iets waar wij naar verlangen) zou ons dat toebedeeld zijn?

Kunnen we nog gelukkig zijn met wat we hebben?

Wat doen we of hebben we er voor over om datgene te bereiken wat ons echt GELUKKIG gaat maken? 

( tot de volgende wens).

Wat zijn nou die zo felbegeerde  DINGEN? 

De vriendschappen, de relaties, ons werk, huis - hobby's, de TOEKOMST????

En vandaag dan - de hier en nu? Is dat genoeg?

Een najaarsdag net in je vakantieweek!

Kunnen we DAAR tevreden mee zijn?

Zo denken - kan de wereld LICHTER maken!
Of niet soms?

Woensdagavond: Ik was 10 minuten te laat.

Dit is uitzonderlijk wat langer- maar moest het toch even kwijt!! 

Ja, het kan gebeuren. Het was niet mijn bedoeling en zat ook niet in de planning en toch liep het zo en niet anders.

Al enige tijd hebben wij een recreatieplek in de verkoop. Het is een zeer bijzonder mooi plekje grond (520m2) en er staat een verouderde sta caravan op die in liefde voor gezorgd is en al meer dan 35 jaar in gebruik is geweest. Wij maakten er geen gebruik van - maar al die jaren lang beide inmiddels overleden schoonouders wel.

Tijden waren financieel wat moeilijker dus heeft het even geduurd voordat de juiste kandidaat zich aanmelden. En dat is nu gebeurt - we tekenen het contract vrijdag. Alle afspraken en nodige informatie is heen en weer uitgewisseld dus - adieu vakantieplek! Het is mooi geweest. We sluiten deze mooie periode van het leven van pa en ma af met voldoening en dierbare herinneringen.

Afgelopen woensdag om 18:00 zaten wij ( mijn man en ik) in het zonnetje met de toekomstige eigenaar alles te bespreken onder het genot van wat koele drankjes. Het gesprek verliep zo gemoedelijk dat ik opeens besefte - ik kom te laat voor 'mijn avondje'. En met een snelheid die te bewonderen was - hebben wij een eind aan het gesprek gemaakt, opgeruimd en ons huiswaarts begeven.

Dus, waarom deze uitleg? Nou ik zat er niet goed 'in' afgelopen woensdag. Het gesprek was al in volle gang en het duurde even voordat ik het gevoel had - erbij te zijn! Er kwam zoveel aan bod dat ik tijd nodig had om het te verwerken en eigen te maken. Dus, dacht ik; Daar ga ik morgen wat over schrijven! Waar ik wel de nodige aandacht aan wilde besteden en is ook gebeurt - was het dankgebed vanwege de verkoop van de caravan waar de groep en ik al enige tijd voor hadden gebeden. Dat WAS woensdagavond.

En toen was het DONDERDAG- een ZWARTE DAG in onze geschiedenis, niet alleen in NEDERLAND maar in de WERELD. Want niet alleen Nederland werd abrupt in rouw gedompeld. Dat 2/3 van de inzittenden van vliegreis MH17 Nederlanders waren maakt het niet minder erg omdat de rest uit andere werelddelen kwamen. DIT had NOOIT mogen gebeuren.

Ik kan het niet goed praten, ik kan me niet eens voorstellen hoe het voor de nabestaanden moet zijn - hoe zij deze tragische gebeurtenis beleven. ONGELOOF, ONBEGRIP, ONTSTELTENIS, DIEP ROUW, VERBIJSTERING en ga zo maar door met alle woorden die ons taal bezit om 'dit gevoel' een naam te geven.

Waarom blijft het zo in mijn hoofd spoken? Iemand zei " ja, jij reist/vliegt veel, ook die kant op vanwege de kids Down Under. Misschien raakt het jou dan des te meer omdat jij het vliegen zo gewend bent!" Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat het even niet uit mijn hoofd weg wil. Want ergens knaagt het - is er een link te leggen met het 10de gebod?

Ik denk dus van wel - maar dat ben ik en misschien zijn er meer kundige mensen die dit zouden tegenspreken. Dan hoor ik dat graag.

BEGEREN- HEBBEN WILLEN en tot ALLES toe in STAAT zijn dit te BEWERKSTELLIGEN!

Oorlog. Waar gaat het over - HEBBEN WILLEN! Iets wat 'iemand'  heeft en beheert en een ander denkt daar het zijne/hare over!

Ik heb het opgezocht op Internet- op Wikipedia om correct te zijn.

Oorlog is een gewapende strijd tussen volkeren of staten. Als etnische of religieuze groepen binnen dezelfde staat met elkaar een gewapende strijd voeren spreekt men van een burgeroorlog. Men spreekt van een wereldoorlog als een meerderheid van de grootste en sterkste landen over de hele wereld bij de oorlog betrokken is. Oorlogen tussen staten onderling zijn tegenwoordig zeldzaam. ( oh ja???)

Tegenover oorlog staat vrede, een toestand waarin volkeren en naties elkaars bestaan respecteren of zelfs waarderen. Tussen oorlog en vrede zijn allerlei tussenvormen denkbaar, zoals de Koude Oorlog of de wapenstilstand.

De rest - ook niet oninteressant, maar ik plaats het niet - kijk zelf maar, geeft uitleg een zelfs een definitie!!!!! tJonge jonge- een uitleg EN definitie.

Oorlog = doden- mensen vermoorden!

Oorlog - plunderen, verkrachten, martelen!

Oorlog = geld verdienen door bedrijven die wapens produceren!

Oorlog = het rechtvaardigen van geweld tegen mensheid!

Vrijdag hing de vlag aan ons huis op half stok - het maakte niets goed toch wilde ik IETS doen.

Joh 13:34-35

"Dit is een nieuw opdracht die ik jullie geef: heb elkaar lief. Heb voor elkaar net zoveel liefde als Ik voor jullie heb. Aan de onderlinge liefde zullen mensen zie dat jullie mijn leerlingen zijn."

1 Korinthiërs 1:10

Maar, broeders en zusters, in de naam ven de Here Jesus Christus smeek ik u eensgezind te zijn. Maak het met elkaar in orde zodat u weer één van hart en ziel bent.

Kies LIEFDE dan zit het altijd goed.

My Neighbours House - op ( welke) weg!

We boften ALWEER - dat buiten zitten bevalt prima. Erg gezellig en ontspannen. Tegen 21:00 gaan er wel wat vesten aan - maar dat mag de pret niet drukken. Aankomende woensdag - een spannende avond want om 22:00 speelt Oranje tegen Argentinië in de halve finale. Zal het dan ook druk zijn? Zullen we allemaal aanwezig zijn?

Wat is nou een goede reden om 'af' te zeggen? Daar heb ik in de eerste instantie eigenlijk niet echt bij stil gestaan. Als iemand een verjaardag heeft - of een andere afspraak die op een woensdagavond gemaakt is - terwijl ik in het algemeen de woensdag vrij houden - IS het dan terecht om te zeggen, "nou mensen we schuiven even door naar volgende week". Is dat nou echt zo verkeerd? En de niet voetbal kijkers dan? Een gewetensvraag denk ik. Ik zeg af voor persoonlijke afspraken die op een ander moment niet gelegen komen. Ik probeer die avond vrij te houden wat soms gewoon niet kan. Het past ook een beetje in de kader van dit boek en vooral dit hoofdstuk. Keuzes maken.

En dat niet alleen, IK MIS MIJN WOENSDAGAVONDEN als ze niet doorgaan - vanwege eigen belang of anders.

Vorige week - ging ons gesprek verder. We waren bij het volgende hoofdstuk aangekomen ' A change of direction' - ' Van richting veranderen' of ' Een andere koers varen'.

Het woord 'Repentance' was gevallen. De betekenis van dit woord - BEROUW hebben. We waren het eens dat SPIJT en BEROUW niet dezelfde lading hadden. Je kan ergens wel spijt van hebben - en dan?

Even heel kort door de bocht: BEROUW =  realiseren dat er IETS mis is of ging en HET anders te willen doen. 

BEWUST zijn van het VERKEERDE en op weg willen/streven naar HET GOEDE.

Zo, dat was het dan. Nee hoor, was het maar zo makkelijk. Een voorbeeld - je hebt een doel voor ogen - een spaarpotje speciaal voor een bijzonder IETS. Een reisje misschien of feestje voor je 25 jarig huwelijksfeest. IETS bijzonders. Elke week stop je er een vast bedrag in. Het bedrag groeit. Dit is een plan op lange termijn. Je hebt nog tijd, en die heb je ook nodig. Sparen gaat moeizaam. Om de paar weken ga je naar de stad met een vriendin- je wilt graag 'leuke dingen doen'. Zo af en toe pak je een klein bedrag uit je spaarpotje. Het is nl JOUW spaarpotje! Toch geeft het geen leuk gevoel. Op een dag als jij een briefje van het stapeltje pakt bedenk jij je. Je hebt net geteld en het bedrag is niet op het niveau dat het hoort te zijn. 

Daar kan je SPIJT van hebben - en dan besluiten 'nog maar EEN KEERTJE DAN' daarna DOE ik het NIET MEER. Er is geen mens die je hierop zal aanspreken. Misschien je geweten wel - maar die is snel uitgeschakeld

 - OF -

NA het tellen besef je dat je eigenlijk NIET GOED bezig bent. Je hebt het geld niet over de balk gegooid maar ook niet gebruikt voor de doeleinde waar het voor bestemd was. Je toont BEROUW- je spreekt jezelf toe en zegt ' dit kan niet langer zo. Ik ben fout bezig. Op deze weg wil ik niet langer wandelen - ik sla een nieuwe weg in -

die naar mijn eind doel leid'. 

Het geld blijft in het potje en jij besluit om voortaan GEEN greep in het potje te doen. De verleiding is er nog - uiteraard! Maar de beslissing om de juiste weg te volgen is een afspraak en belofte die je graag na komt. Je sust het stemmetje in je hoofd die graag op je inpraat - en ben steevast in je besluit. De beloning is MEER dan alle verleidingen waard. Je bent een nieuwe weg ingeslagen - een waar je jezelf in de ogen kan kijken, trots op mag zijn en je bent in eigen kracht gegroeid.

Ons leven richting GOD kan ook zo lopen. Dat we als mens soms even de weg kwijt zijn. Dat wij ons GEWETEN ( stem van de H. Geest) even uitschakelen als het op kleine ( of grote) beslissingen neer komt. Welke weg kiezen we? 

Dit zijn nog wat voorbeelden - je rookt, je weet dat je longen beschadigd worden. Wij hebben een lichaam gekregen waar we voor moeten zorgen. Waar hecht jij je aan? Een gezond levensstijl of liever die sigaret. Je drinkt, ach niet zoveel, echt niet! Toch kom je elke week geld tekort, je gezin lijdt onder jouw verslaving. Welke weg kies jij? Je werkt 6 dagen in de week, - om hoog mogelijk salaris binnen te slepen- je kinderen liggen op bed als je thuis komt en je bent al weg voordat ze naar school gaan! dag 7 lig je voor pampus op de bank, uitgeteld! Kan het in een huis met een kleiner hypotheek ook? Zo zijn er talloze voorbeelden van verleidingen in het leven die ons van de WEG AF houden - in ieder geval niet DE WEG die naar het leven die GOD voor ons bedoelt heeft. Lig je nachten wakker en maak jij je zorgen om dingen waar je toch niets aan kan doen? Tast het je gezondheid aan - maagzweer - slaapgebrek? 

Waar is je vertrouwen in GOD? Hij neemt graag die zorg van je over!

Matt: 11:28

"Als de lasten u drukken en u vermoeid bent, kom dan bij mij. Ik zal u rust geven"

Ik  zeg niet dat het MAKKELIJK is - maar waar ik van overtuigd ben - is dat het MOGELIJK is.

Kies de juiste weg - wandel niet alleen of in verleiding - maar wandel met GOD als eind doel en de H.Geest als gids/wegwijzer.

Deel 2 van dit hoofdstuk komt is de volgende keer aan de beurt!
( ben je er nog?)

Van 1966 - tot 2014

De Flavia ( Italiaans schip)
Ons 'thuis' voor 6 weken

Het was eind schooljaar 1966.

Wij woonden toen nog in Nieuw Zeeland. Nog maar net - want eind december zijn wij, mijn ouders, zus, jongere broer en baby broertje terug gegaan naar Nederland. Mijn baby broertje moest geopereerd worden. Hij had Spina Bifida EN open rugje. Maar wel een dun vliesje erover. Dat ( vliesje) op zich was al heel bijzonder. Medici in Nieuw Zeeland waren het met elkaar niet echt over eens wat de juiste behandeling moest worden. Mijn ouders miste hun vertrouwde taal- steun van familie en vrienden en de vertrouwde en herkenbare ( toen nog wel) medische ondersteuning en voorzieningen die Nederland zijn bewoners bood.

De beslissing om terug te keren heeft zijn voordelen en ook zijn nadelen gebracht. 

Overwegend moet gezegd worden - een geslaagde missie. Broertje is nu vader van 3 kinderen.

Mijn jongere broer en ik waren leerling op de katholieke basisschool St Theresa's. Hij twee jaar jonger en in een lagere groep. Mijn eerste leerkracht daar was Zuster Lucia. Wat een SCHAT van een vrouw
( non). Ik heb haar JAREN later een keer weer gezien op een reünie. Prachtig mens.

Het waren 3 leuke jaren - duurde wel even voordat ik maar ook mijn mede leerlingen aan elkaar gewend waren. Plagerijen waren toen niet gezien als pesten. Het is erg moeilijk om als buitenstaander je plekje te veroveren als je van natuur jezelf niet echt 'promoot', en dat deed ik niet. Ik was wat schuw en stilletjes. Door de jaren heen heb ik geleerd dat ik dat anders moet doen - een overlevingstactiek aanleren. Toch ben ik liever in de keuken dan in de feestzaal - altijd al zo geweest.

Ons heen en weer gedoe tussen Nederland en Nieuw Zeeland heeft ervoor gezorgd dat ik scholen in beide landen heb meegemaakt - vriendschappen ook. Ik heb vriendschappen uit mijn basisschool jaren in Nieuw Zeeland en uit mijn Nederlandse jaren jeugdvrienden in mijn 'vriendenboekje' staan. Op latere leeftijd weer een nieuwe vriendengroep opgebouwd na mijn terugkeer naar Nieuw Zeeland. Daar heb ik nog steeds veel en goed contact mee. En eerlijk is eerlijk, met Facebook, Skype en dergelijke mogelijkheden is het contact houden wel makkelijker gemaakt.

1966 - St Theresa's in Three Kings,
Auckland, New Zealand

In mijn vriendenlijst staan namen van een paar vriendinnen van mijn schooltijd op St Theresa's school. En als het eventjes goed uitpakt ga ik een klasgenootje uit die tijd in oktober voor het eerst sinds 1966 weerzien! In het ECHT - LEVENDE LIJVE! Hier, in Nederland. Oh wat is dat GAAF. Gaaf is niet meer hip - maar zegt wel hoe ik er over denk!

Een paar dagen geleden hebben we dit besproken. En wat dat allemaal met je DOET! Ik was weer eventje 12 jaar oud. Met paardenstaart en school uniform aan. Een bruin tuniek met licht gele bloes.

NU maar duimen dat haar zakelijke reis allemaal doorgaat zoals besproken, want dit wil ik voor geen GOUD missen.

My Neighbour's House - volle bak!

Ja, dat is snel he? Ik dacht " laat ik er nou geen week overheen gaan. Doe wat je moet doen - schrijf er meteen over". Dus, bij deze.

Het was volle bak gisteravond - allen aanwezig. Het weer leende zich ook om buiten te kunnen zitten. Gezellig, knus een beetje fris maar dan val je ook niet zo makkelijk eventje 'weg'. Niet dat het mogelijk is met de gaande discussies.

Eerst een 'verzamel half uurtje'. Koffie, thee praatjes. Even bijkletsen. Om 20:00 beginnen we met gebed. Dit wordt meestal door Jan uitgesproken. Een soort stille afspraak en als gastheer ook zijn voorrecht dat te doen. Jan vraagt voor wijsheid, begeleiding van de H. Geest. Hij bid dat wij open staan voor de aanwijzingen die in het boek staan en de gesprekken die erop volgen - dat wij ervan kunnen leren en groeien in de kennis die wij nodig hebben, om dichter bij God en zijn Wil voor ons leven te komen.

Dan beginnen we te lezen - een voor een. De schrijfster Marja begint en geeft het stokje door aan diegene die zich geroepen voelen om ook voor te lezen. Je moet dat ook zelf willen uiteraard. Het boek is in  het engels geschreven - en als jij je daar niet bij op je gemak voelt, net als hardop voor anderen bidden of spreken - dan is het je goed recht om te luisteren. Ik houd erg veel van voorlezen - een van mijn favourite taken als juf dus laat ik de kans niet voorbij gaan.

Er komen gesprek/vraag momenten. Er zijn passages waarin er veel  'uit te pluizen' valt . Die komen zonder er over na te hoeven denken, automatisch aan bod. Er staan woorden in de teksten die uitleg vergen. Er staan uitspraken en beschrijvingen die discussies opwerpen.

Gisteren draaide het om - KEUZES MAKEN!

Klinkt helder, makkelijk misschien en iets wat we elke dag doen. 

Juist. 

Maar vanuit welk perspectief?

Wij staan in een wereld met wereldse attracties en mogelijkheden.
Als gelovigen staan wij in een goddelijke wereld met spirituele mogelijkheden.

Kiezen wij om mee te doen aan wereldse dingen of kiezen wij voor God in onze wereld?
De gezegde dat men "geen twee meesters tegelijk kan dienen" is hier van toepassing!

TIJD: We hebben 24 uur per dag om bezig te zijn om deze wereld te behoeden, behouden en laten schitteren. We hebben de mogelijkheid om er te ZIJN voor anderen en ons bezig te houden met de verzorging, samenzijn en wel zijn van allen en alles om ons heen.

Toch komen wij TIJD TE KORT.

Waarom? 

Waar houden wij ons mee bezig?

Een persoonlijk voorbeeld: Huishouden, drie opgroeiende kinderen, werken en studie. Om het maar niet te zeggen over privé leven, familie en vrienden. Druk druk druk. Ik las graag en veel ( vergeleken bij anderen in mijn omgeving). Ik besefte dat 'iets' ruimte moest gaan bieden voor andere dingen die belangrijk waren - toch was mijn liefde voor lezen niet 'slecht' of dat het 'weg' moest.

Ik gaf mijn dilemma over. Ik bad en vroeg om 'discernment' - 'inzicht'. Laat mijn interesse in een boek, verhaal of blad mij voorbij gaan als het iets is waar ik niet van groei, leer of nodig hebt, of mij zelfs negatief zou beïnvloeden. En binnen een korte periode liet ik 'begeerde' publicaties links liggen. De drang, interesse of nieuwsgierigheid was ECHT weg. Er kwamen belangrijke dingen voor in plaats waar mijn aandacht en energie voor nodig was.

En lezen - dat doe ik nog steeds, met inzicht!

Als ter afsluiting: Romeinen 8:5 ( Het Boek)

Wie zijn eigen zin doet, denkt en leeft alleen op natuurlijke vlak. Maar wie zich door de Heilige Geest laat leiden, denkt en leeft geestelijk.

Aan mij de keus

My Neighbours House - continued

Waar was ik ook al weer gebleven?

Het is een tijdje geleden dat ik verslag hebt gedaan van het boek waar ons woensdagavond groepje zich mee bezig houdt momenteel. Niet bewust hoor- maar de dagen zijn momenteel zo vol en druk dat ik er niet aantoe kwam om mijn gedachten erover 'op papier' te zetten. En wat schets mijn verbazing - het is woensdag vandaag en we zullen vanavond weer verder moeten met ons gesprek- oftewel - discussie.

Toch wil ik dit nog even kwijt voor dat ik me verder meng in de discussie.

Heeft iemand wel eens een boek her-lezen? Dat er een periode voorbij is gegaan en je pakt het boek weer op om je er weer in te verdiepen? Het overkomt mij niet vaak - maar er zijn verhalen, en dan zijn er verhalen. De ene raakt je meer dan een ander. Maakt je nieuwsgierig, laat een gevoel van bewondering in je achter of welk emotie dan ook.

Dit boek is zo'n boek voor mij. Ik heb het al in huis sinds de uitgave. Heb het helemaal gelezen, en ook weer meerdere stukken her-lezen. Nu weer. Er blijven onderwerpen of zinnen die mij op een of andere manier telkens anders raken. Misschien omdat er over gediscussieerd wordt dat er nieuwe inzichten of vragen komen. Het blijft een interessant onderwerp - begeerte! Het graag WILLEN hebben van iets denkend dat het iets aan je geluk zal toevoegen!

Gaat het over GROTE dingen - zoals een auto of huis of wereld reis! Of gaat het over iets meer persoonlijks - een baan, kinderwens, overbuurvrouw, slank lichaam. Is het fout om iemand te bewonderen en meer gelijk in zijn of haar evenbeeld te willen zijn?

Moeten we het daar over hebben - of klinkt het allemaal zo kinderachtig en minimalistisch?

Ik denk dat het onderwerp zelf ons iets laat onderzoeken wat in elk mens schuilt - ontevredenheid - met wie we zijn, wat we hebben of niet en hoe wij daardoor in het leven staan of tegenaan kijken.

Zelf denk ik, het gaat niet om hoe groot een 'iets'  dat wij 'willen' of 'begeren' maar het gaat om het gedrag en emoties die daaraan kleven.

Tenminste - tot nu toe is dat mijn theorie. Zal mij benieuwen hoe ik er na vanavond over denk!

Het is .....dag zondag!

Er is een hele lijst van 'dagen' die wij in onze maatschappij in ere houden.Tenminste, dagen zoals Hemelvaart, 1ste en 2de Pinksterdag, 1ste en de Kerst, Oud en Nieuw, verjaardagen, herdenkingen om maar een paar te noemen worden. Die dagen worden blij geaccepteerd als - vrije dagen - hoewel de achterliggende reden voor die dagen is tegenwoordig niet bij iedereen bekend. Wel worden ze gebruikt om leuke dingen te doen, toch?

Mijn vader en mijn opa met mij rond 1956-7.

Of je het mee eens bent met DE DAG of niet, wij ( mensen) hebben waarschijnlijk een drang om actualiteiten zoals verjaardagen, feestdagen en bijzonderheden een label 'VIEREN' te geven. De mensheid heeft belang bij rituelen. Het schept orde aan de dag en ook zo het ritme van een jaar.

Denkt u even aan uw ochtend 'ritueel' - uw dagelijkse routines en gewoontes. De rangorde van het opstaan, gereedmaken voor uw dagbesteding, de maaltijd rituelen. Het is goed om die te hebben - wij herkennen zo de dingen die voor ons belangrijk zijn.

Zondag is het VADERDAG! Down Under is het de 2de zondag in September ( terwijl Moederdag daar wel op de zelfde dag ( 2de zondag in mei) wordt gevierd.

En je kan het er mee eens zijn of niet - toch is het een eerbetoon aan de rol VADER. Wie vindt het nou niet leuk om een pluim te krijgen, bedankt te worden voor inzet, energie, 'er zijn' en gewoon gewaardeerd te worden. Leuk om dat zo af en toe te belichten. Hoe je dat doet is aan ieder overgelaten.

Met een eigengemaakte kaart van een 3 jarige, of een dure horloge van een kind (gekocht door een vermogend moeder). Het commerciële druipt er tegenwoordig wel een beetje veel af. Dat is mijn mening- en iedereen kan daar het zijne/haare van denken.
Ontbijt op bed: Geeft niet dat de jus orange nu in het matras is getrokken - gaat om de gedachten!
Uit eten met het hele gezin: Dus ook een beetje moederdag want dan hoeft mam niet te koken.
Bezoek aan je ouders: Toch even extra aandacht geven aan je ouders vandaag - want ja, ze zijn er nog!

Op vaderdag, net als vele dagen denk ik ook in het bijzonder aan mijn vader en schoonvader.
Ook denk ik aan mijn 2 zoons en 1 schoonzoon die ook vader zijn.
Ik denk over het AARDSE VADERSCHAP.
Aan de mannen voor die de rol VADER is weggelegd!

Ik zet mijn petje af voor de mannen die, binnen hun eigen mogelijkheden, zo goed mogelijk voor hun gezinnen proberen te zorgen. Op welk gebied dan ook.

Vaderdag - dat de zon mag schijn en dat geeft al een feestelijk tintje aan deze dag  - geniet en maak, op welke manier dan ook - een symbolisch gebaar richting VADERS!

Volendam 2009 - Weekendje weg. Mijn schoonvader en ik.

Zondag - een bloem leggen bij het graf, een bezoek brengen om eventjes stil te staan bij zijn bestaan.

VADERS, ik mis jullie aanwezigheid - allebei!

Na regen komt......

Al een paar dagen is uw dochter/zoonlief beetje 'uit zijn/haar doen. U weet niet waarom of wat er aan de hand is.

Drie dagen later, verschijnen er allemaal rode vlekjes op de huid van uw 'kribbig'  kindje. U weet nu wat er aan de hand is. Duurde even maar de verschijnselen zijn nu te verklaren. Uw kind heeft mazelen, waterpokken.... ik noem maar wat.

Gisteren liep het niet zo lekker- zeker niet naar tevredenheid voor mijn gevoel. 

En net als met het gedrag van uw kind- ik kon er even geen naam aan geven.

Maar ik weet het. Wist het laat gisteravond opeens - en nu weet ik het zeker.

Het was Mitchell

april 2000 Mitchell en oma.
Een hele vroege ochtend groet en knuffel voordat Mitchell met de schoolbus naar school gaat.

Mitchell 11-6-2010 

Rust zacht lieverd, rust zacht. Ik houd van jou.

Het overkomt ons allemaal wel eens....

Discouraged - vertaald vanuit het Engels is o.a. ;

Terneergeslagen, mismoedig, verdrietig, neerslachtig, mistroostig, moedeloos.

Ach, vandaag even zo'n dag. Kan iedereen overkomen en zal veel mensen wel bekend voorkomen. Ik ben alles behalve ZIELIG, maar had even gewoon mijn dagje niet. En dat gebeurt wel eens vaker. Niets mis mee, alleen, ik baal zo dat het zich herhaalt terwijl ik er juist hard aan werk om HET me niet te laten overvallen en mijn dag of stemming te laten bederven.

Ik heb heel wat klusjes opgestapeld die echt AF moeten. Er zijn andere taken waar ik me ook bezig mee wil en GA houden. Best wel belangrijk. Alleen, dan moet ik rust hebben, en niet constant afgeleid worden. Want zo zit ik wel in elkaar. Als de dagelijkse taken zich opstapelen heb ik geen rust. Die wimpel ik regelmatig gewoon af- geen gedoe, geen poespas. Gewoon, net als miljarden huisvrouwen overal.

Maar soms, soms zit het tegen. Dan komen er dingen tussen of lukt het niet en loopt alles in het honderd en komt er MEER bij ipv MINDER!

Ik weet het, HOE BELANGRIJK IS DIT! Doe normaal zeg! Waar zeur ik over.

Het is niet mijn bedoeling te zeuren. Alleen nu even mijn hart uit storten, alles weer op de rit krijgen. Schoon schip maken.Vol goede moed verder. 

Wat ik eigenlijk hiermee ook wil bereiken is om te laten weten;

HET is OK - HET overkomt IEDEREEN wel eens. En meer dan een keer in een mensenleven. Het MAG! 

Het is een menselijke emotie.

Heb jij ook wel eens zo'n dag? Dat alles wat je aanpakt scheef gaat? Dat je de dag even helemaal weg ziet glijden in het NIETS en het gevoel krijgt niets gepresteerd hebben. 

En de tijd vliegt al zo snel. Dan heb je nog zo'n baaldag erbij - tjonge jonge. 

Wees getroost - want morgen is weer een dag. Een mogelijkheid tot verbetering, tot succes behalen. Tot tevredenheid bereiken. 

Kijk, de zon komt weer tevoorschijn - achter die wolken daar blijft het schijnen! 

ALTIJD.

Prachtig toch!

Hoofdstuk 1. My Neighbour's House

U mag geen verlangend oog laten vallen op de vrouw van een andere man, noch hem benijden om zijn huis, land, dienaren, ossen, ezels, noch om iets anders dat hij bezit. ( Deut:5:21- Het Boek)

Even terug denken- Gisteravond zaten we met 9 leergierige om samen het eerste hoofdstuk te bespreken van het boek van Marja Meijers. Er waren 2 nieuwe groepsleden - en er ontbraken er 3 van de 'reguliere' deelnemers. Dus dat zal elke week wel een volle bak zijn- en verschillende reacties en inzichten opleveren. Gaaf!

Zoals gewoonlijk gebruikt Marja het eerste hoofdstuk om haar intentie van het boek duidelijk te maken. Dat zij haar gedachten en inzichten over de Tien Geboden wil blootleggen en ter discussie stellen. Het is niet haar bedoeling om de Tien Geboden af te schrijven als oude koek- nee, juist niet. Maar wel uitleggen hoe wij deze regels toe kunnen passen in het leven - na de Verrijzenis van Jesus- die op aarde is gekomen om ons de weg te wijzen hoe wij ons leven horen te leiden. Hoe wij God's naam kunnen eren en eer aan doen. De weg vinden die wij kunnen bewandelen naar het eeuwige leven dat ons belooft is en te wachten staat.

Als kind, in een katholiek gezin en op een katholieke school, leerde ik de Tien Geboden 'opdreunen'. Ook werd 'getoetst' of ik ze wel allemaal goed wist- dus werd er een soort verhoor test gedaan - Willekeurig: Nummer 3, nummer 8, nummer 2 enz. En dan moest je woord voor woord het bijbehorend gebod opzeggen. Ze staan dus niet alleen op die stenen gegrift maar ook op mijn hart en in mijn geheugen. Als ik 'goed wil doen'  hoor ik me aan die regels te houden. Zo heb ik dat als kind geleerd.

Ook al was dit ' de leer' van toen en met  de kennis die men had - de 'gewone man/vrouw' las niet in de bijbel - is het mijn wel degelijk duidelijk geworden dat de intentie misschien goed was- maar  dat deze leer toch iets te kort schiet. Om aan het einde van een mensenleven te kunnen zeggen- nee, ik heb niemand gedood, niet gestolen, niet vreemd gegaan- dus, geslaagd! Voor mij is het leven meer dan dat. Voor mij is de vreugde die ik ervaar als iemand (vreemde of niet) glimlacht als ik die groet, iemand helpen die hulp nodig heeft, mijn talenten en inzichten kan delen met anderen, mijn steun kan verlenen waar het gevraagd wordt. Zorgen dat anderen het goed hebben. Ik ervaar dit niet als een last- maar als een gunst die mij verleent is. Er is nog werk aan de winkel- want er is vast meer wat ik kan doen om deze wereld een mooier en aardiger plek te maken voor een ander. Dat is mijn levenswerk. Zo zie ik dat.

De Tien Geboden werden aan Moses gegeven in het Oude Testament aan een volk die zichtbaar de weg kwijt waren. Op deze manier wilde God dat zij de weg naar hem terug konden vinden.

NIET GELUKT: En daarom kwam Jesus, Zijn zoon, om ons voor te doen wat God wél bedoelde. De regels niet blindelings aannemen maar UITLEVEN! De Tien Geboden zijn ' de wet' waarin wij horen te leven- de regel waar wij ons aan moeten houden is de regel van de LIEFDE.

Ik lees graag de vertaling van de Bijbel in Het Boek. Dat is voor mij een taal die ik kan begrijpen en eigen kan maken. In het eerste hoofdstuk van Marja verwijst zij naar Romeinen 13:10. In Het Boek lees ik Rom 13:9-10 en krijg ik de boodschap zoals die bedoelt is voor mijn leven- voor vandaag- voor alle dagen die mij gegeven zijn. De TIEN GEBODEN zijn de wet en LIEFDE is DE WEG!

Rom 13:9-10. Alle voorschriften die God aan Moses heeft gegeven, zoals: U mag geen overspel plegen, u mag niemand doodslaan, u mag niet stelen, u mag iets niet begeren wat van een ander is,' worden in DIT ene gebod vervuld: 'HEB UW NAASTEN NET ZO LIEF ALS UZELF.' Wie van zijn medemens houd, doet hem geen kwaad. Als er werkelijk LIEFDE is, worden de andere voorschriften overbodig.

De volgende vraag is natuurlijk: Kan ik mezelf liefhebben? 

Want als ik dat niet kan - is het andere ook onmogelijk. 

Als God mij belangrijk vindt, waarom zou ik dat dan ook niet doen?

Jesus preekte niet- hij DEED! Hij luisterde, Hij hield boeiende gesprekken, vertelde verhalen met boodschappen, Hij genas, Hij bad, hij brak brood met zijn vrienden, Hij gaf steun aan en leidde mensen in nood. Hij kwam als voorbeeld - dat was zijn missie. Om de nieuwe weg in te slaan en als 'voorganger' ons de weg te wijzen naar God.

wordt vervolgt.....